نگذارید دلخوری‌ها روی هم تلنبار شود
خشم یک واکنش طبیعی است، مثل ناراحت شدن یا دلخوری؛ پس گریزی از آنها نیست. خشم و دلخوری البته بار عاطفی منفی زیادی دارد و قادر است زندگی ما را حسابی تحت‌تاثیر قرار دهد. ولی برای این‌که زندگی راحت‌تری داشته باشیم و با صلح و صفا کنار دیگران زندگی کنیم چاره‌ای جز کنترل خشم نداریم. البته این حرف نه به این معنی است که هیچ واکنشی در قبال بدی‌ها و ناکامی‌ها از خود نشان ندهیم بلکه مقصود خودکنترلی داشتن و بروز ندادن واکنش‌هایی است که به پشیمانی منجر می‌شود.
یکی از راه‌های موفقیت در این حوزه این است که اجازه ندهیم دلخوری‌هایمان روی هم تلنبار و مثل یک گلوله کوچک برف، کم کم به بهمنی ویرانگر تبدیل شود. این موضوع در همه روابط انسانی مهم است و در زندگی‌های مشترک، مهم‌تر. اگر یاد بگیریم که درباره دلخوری‌ها و ناراحتی‌ها با طرف مقابل صحبت کنیم و موضوعات را حل نشده باقی نگذاریم، ظرف خشم‌مان مالامال نمی‌شود و مثل یک بشکه باروت ناگهان با جرقه‌ای کوچک نمی‌ترکد. حرف زدن در زندگی معجزه می‌کند، البته حرف زدنی منطقی و با طمانینه و با هدف حل مساله.
