این قصه مردی بود که هیچ‌گاه نخواست، نتوانست و حتی سعی نکرد نشان دهد فرمانده است، مردی که تلاش نکرد محبوب باشد، مردی که سعی نکرد، مردی که حرف نزد، سکوت کرد و در انزوایی بی‌انتها، هیچ‌گاه خودش را متکی و دارای قوت قلب نشان نداد. او هیچ گاه نتوانست اثبات کند بلد راه است، حتی اگر بلد بود. اسکوچیچ رفت. شاید خیلی هم مهم نباشد، اما آدم می‌دانید از چه می‌ترسد؟ از این که خلیفه‌کشی باب شد.

 دیگر مسیر کودتا در تیم‌ملی معلوم است. اختلاف انداختن در تیم‌ملی و حکومت کردن راه سرنگونی همه سرمربی‌های بعدی تیم‌ملی است. از هر جا استوری‌ها حکومت می‌کنند  باید ترسید.

خداحافظ آقای دراگان اسکوچیچ. کاش کمی بیشتر مقتدر بودی و مدیر تا این اژدها از تخم بیرون نمی‌آمد. اما باز ممنون بابت آن روزها که همه ناامید بودیم و مایوس و تو آمدی و نقش تاریخی خود را انجام دادی.

افشین خماند - گروه ورزش