وقتی یک هنرمند چینی نقطه تعادل اشیا را بهراحتی به دست میآورد
هنرنمایی با تعادل
پایه بسیاری از هنرهای معاصر را قوانین علمی تشکیل میدهند. به نوعی شاید با قبول این گزاره به این نکته معترف باشیم که بسیاری از دانشمندان عصر کنونی به نوعی هنرمندان زمانه خود هستند.
اما دانشمندان عموما با تئوری و قوانین مکشوف خود سر میکنند و هنرمندان اما با استفاده از این کشفیات سوی دیگری از این قوانین را پیش چشم مخاطبان خود قرار میدهند. در عصر حاضر بسیاری از هنرمندان عرصه محیطی به نوعی ابزار کار هنریشان وسایلی است که در محیط پیرامونی خود با آن سر و کار دارند. از نیمکت و صندلی و مبلمان شهری گرفته تا تلفنهای همگانی و آسفالتهای خراب خیابانها. در این میان هم هستند افرادی که در خلوت خود و البته با استفاده از قوانین علمی دست به ابتکارات جالب توجهی زدهاند. نمونهاش یک جوان چینی که با استفاده از نظریههای تعادل اشیا در علم فیزیک توانسته کارهایی کند که او را بدل به یکی از معروفترین هنرمندان این عرصه کرده است؛ هنری به نام فیزیک! این کاری است که «وانگ یکون» یک برقکار ظاهرا معمولی با صبر و حوصلهای که داشته انجام داده و حالا برای خود شهرتی دست و پا کرده است. کاری که او کرده به نوعی بر طبق قوانین فیزیک شکل گرفته اما تحقق کار هر کسی نیست. وانگ یکون یک هنرمند فوقالعاده صبور است که ساعتها تلاش میکند تا بین انواع اشیایی که کارکردی ندارند تعادل ایجاد کند و آنها را روی هم بچیند، به طوری که گویی توسط نیرویی نامرئی حمایت میشوند. وانگ یکون، ساعتها را صرف حفظ تعادل اجسام مختلف روی هم میکند. از دوچرخه قدیمی در بالای بطریهای شیشهای گرفته تا سیلندرهای گاز بزرگی که به طور نامطمئن روی آچارهای فلزی باریک متعادل میشوند، به نظر میرسد چیزی وجود ندارد که وانگ یکون نتواند برای اعمال تعادلی الهامبخش خود از آن استفاده کند. او کارش را به عنوان یک سرگرمی معمولی از سال 2017 آغاز کرد، اما با ظهور و گسترش فضای مجازی و تاثیرگذاری شبکههای اجتماعی طی چند سال گذشته توانسته با اشتراکگذاری تصاویر این سرگرمی معمولیاش میلیونها دنبالکننده را جذب آثارش کند. یکون که در استان شاندونگ در شرق چین مستقر است، به لطف ویدئوهای جذاب خود که شامل فرآیند آزمون و خطا نیز میشد، به یک ستاره آنلاین در کشور خود تبدیل شده است. او اغلب در تلاشهای خود برای حفظ تعادل، دهها بطری را میشکست و در موارد دیگر، ساعتها قبل از اتمام، آثار هنری را در زمان ساخت فرو میریزد. اما در پایان، وانگ همیشه به هدفش میرسید، هرچند مهم نیست چقدر طول میکشید و این فداکاری و تعهد او بود که مردم را به سمت هنرش جذب کرد.
تیتر خبرها