شهادت، زمان و مکان ندارد

شهادت، زمان و مکان ندارد

شهادت‌شان نه زمان مشخصی دارد و نه مکان ثابتی. هر دقیقه از 24ساعت، در هرجای این سرزمین ممکن است یکی از پرسنل نیروی انتظامی به شهادت برسد. سرباز و درجه‌دار و افسر هم ندارد؛ همه نیروهای عملیاتی «فراجا»، در یک‌قدمی شهادت هستند.

چرا راه دور برویم! همین امسال تا همین لحظه‌ای که بنده مشغول نوشتن هستم یعنی آخرین روزهای شهریور1401، نیروی انتظامی 39 شهید تقدیم امنیت و آرامش جامعه کرده و هیچ بعید نیست که خدای ناکرده این عدد در روزهای آینده بیشتر شود. با این‌همه نمی‌دانم چرا رسانه‌های مملکت‌مان توجه چندانی به ایثار و جانفشانی شهدای فراجا ندارند. شاید نمی‌دانند تکریم شهدای نیروی انتظامی و تعظیم جایگاه‌شان، موجب دلگرم‌شدن و تغییر هویت کارکنان این نیرو می‌شود. اگر رسانه‌ها و مهم‌تر از آن عموم مردم، ارزش و اهمیت کار بچه‌های نیروی انتظامی را درک کنند و قدرش را بدانند، جایگاه «قوای انتظامی» در جامعه عوض می‌شود.
شهادت بچه‌های نیروی انتظامی زمان و مکان ندارد. یک دسته از شهدای فراجا مرزبان‌های نترس و بی‌باک کشورمان هستند. مرزبان‌ها چه در آب و چه در خاک، باید چهارچشمی مراقب باشند تا اشرار و تروریست‌ها وارد خاک‌مان نشوند. باید ششدانگ حواس‌شان را جمع کنند تا جلوی فعالیت قاچاقچی‌ها را بگیرند. تنوع اقلیمی ایران بزرگ از یک‌سو و اوضاع آشفته کشورهای همسایه از سوی دیگر، مرزبانی را به یک مأموریت دشوار و حرفه‌ای مبدل ساخته است. یک لحظه مرز را رها کنی، امنیت سیاسی، اقتصادی و اجتماعی کشور به خطر می‌افتد. اینها را گفتم که عیار بالای شهدای مرزبان بیشتر و بهتر دیده شود. هم نیروهای کادر فراجا و هم عزیزان سرباز، با جان‌شان از جان و مال و آرامش من و شما پاسداری می‌کنند. حرف‌نزدن از این مردان مخلص و فراموش‌کردن شهدایشان، انصاف نیست.
نیروهای انتظامی در شهرها هم برای حفظ آسایش و امنیت مردم، جان‌شان را گرفته‌اند کف دست‌شان. خیلی وقت‌ها اوباش سیاه‌مست یا اراذل سابقه‌دار با سلاح سرد و گرم در کوچه و خیابان عربده‌کشی می‌کنند. رفتن وسط چنین معرکه‌ای دل شیر می‌خواهد که بچه‌های ناجا دارند بحمدا... . نیروهای پلیس به‌منظور پیشگیری از وقوع جرم یا مقابله با ایجاد رعب و وحشت و برهم‌زدن امنیت روانی مردم، هر خطری را به جان می‌خرند. گاهی یک سارق یا یک جانی دیوانه با شلیک گلوله یا چاقو و قمه، به پلیس حمله می‌کند. به همان پلیسی که برای تأمین و حفظ امنیت مردمش از خانه خارج شده است. امان از لحظه‌ای که خبر شهادتش به خانه برمی‌گردد.
شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت
فراق یار نه آن می‌کند که بتوان گفت
قطعا فراجا هنوز در جایگاه مورد انتظار مردم نیست ولی همین جایی که هست، بسیار بالاست و با خون شهدا و ایثارگری سایر نیروها به دست آمده است. ان‌شاءا... با همت مسئولان و دلاوری نیروهای انتظامی و به برکت خون شهدا و صبر خانواده‌هایشان، چشم بد از مملکت‌مان دور شود و مردم با خیال راحت به کار و زندگی‌شان برسند.  و حرف پایانی این‌که این مهم، جز با ورود تخصصی رسانه‌ها ممکن نیست.

حمید بناء - نویسنده و پژوهشگر