زنان ایرانی در44سال اخیر دستکم در 20حوزه رشد کردهاند
ارمغان انقلاب برای زنان
در روزهای منتهی به 22بهمن 1401 که شمارش معکوس برای 44 ساله شدن انقلاب اسلامی آغاز شده، حضور بانوان در همه عرصهها به اندازهای چشمگیر است که نمیتوان از این نیمه مهم جامعه چشمپوشی کرد. زنان پس از انقلاب فرصت یافتهاند تا از سالهای اولیه عمر تا واپسین سالهای زندگی در حوزههای مختلف به چنان پیشرفتهایی دست یابند که در طول تاریخ معاصر کشور سابقه نداشته و اینچنین شده است که زن مسلمان ایرانی توانسته ضمن شکوفا کردن استعدادها و قابلیتهای فردی، در جامعه نیز نقشهای ماندگاری از خود به جا بگذارد.
اکنون «ایست» برای زنان معنی ندارد و به صرف جنسیت، هیچ بانویی فرصت ترقی را از دست نمیدهد؛ بلکه راه چنان باز است که اگر عزم و همتی باشد، پیشرفت نیز محقق میشود. البته هنوز برخی قوانین نیاز به کارآمد شدن و برخی قوانین کارآمد نیاز به اجرای دقیق دارند، بهویژه قوانینی که روابط درون خانواده را هدف بگیرد تا دیگر دست هیچ بانوی ایرانی بهواسطه عرف و قوانین نانوشته از موفقیت کوتاه نشود.
جامعه ایرانی در گذشتهای نه چندان دور (درست در روزهایی که زیر سایه حکومت شاهنشاهی، چهره بزکشده گروهی از زنان، نقاب تجدد و پیشرفت به صورت جامعه ایرانی میزد و به این ترتیب همه بخشهای حقیقت را از چشمها مخفی نگه میداشت) با زنان و دختران محروم از تحصیل، زنان ظلمدیده و صدا در گلو خفهشدهای مواجه بود که ستم را تقدیر و عقبماندگی را جزو بدیهیات زندگی قلمداد میکردند. برای زن ایرانی پیش از انقلاب این تصویر فقط زمانی مخدوش میشد که وی متعلق به خانوادههایی خاص بود وگرنه زنان به طور اعم معمولا دستشان به نخیل آرزوهای بلند نمیرسید. اکنون اما پس از گذشت چهار دهه (چهاردههای که بدون سختی و دستانداز هم نبوده است) زن و دختر ایرانی این بصیرت و اعتماد به نفس را به دست آورده تا حقوق انسانی خویش را بشناسد و بهواسطه انسان بودن، پیشرفت و رشدیافتگی را مطالبه کند. حالا هیچ حوزهای را نمیتوان سراغ گرفت که در آن بانوان دوشادوش مردان پیش نرفته و به جایگاههای بلند نرسیده باشند. بهواسطه آموزشها و تغییر فرهنگی که در 44 سال اخیر پی گرفته شده نیز کمتر خانوادهای را میتوان سراغ گرفت که میل به ترقی دختران همپای پسران نداشته باشند. اینها همگی دستاورد انقلابی است که میخواست زن را از کارکردهای ابزاری دور کند و گوهر وجودیاش را به منصه ظهور بگذارد؛ انقلابی که پس از چهار دهه ثابت کرده که این هدفگذاری، درست و قابل عملیاتی شدن بوده است.
آوید طالبیان - گروه جامعه
جامعه ایرانی در گذشتهای نه چندان دور (درست در روزهایی که زیر سایه حکومت شاهنشاهی، چهره بزکشده گروهی از زنان، نقاب تجدد و پیشرفت به صورت جامعه ایرانی میزد و به این ترتیب همه بخشهای حقیقت را از چشمها مخفی نگه میداشت) با زنان و دختران محروم از تحصیل، زنان ظلمدیده و صدا در گلو خفهشدهای مواجه بود که ستم را تقدیر و عقبماندگی را جزو بدیهیات زندگی قلمداد میکردند. برای زن ایرانی پیش از انقلاب این تصویر فقط زمانی مخدوش میشد که وی متعلق به خانوادههایی خاص بود وگرنه زنان به طور اعم معمولا دستشان به نخیل آرزوهای بلند نمیرسید. اکنون اما پس از گذشت چهار دهه (چهاردههای که بدون سختی و دستانداز هم نبوده است) زن و دختر ایرانی این بصیرت و اعتماد به نفس را به دست آورده تا حقوق انسانی خویش را بشناسد و بهواسطه انسان بودن، پیشرفت و رشدیافتگی را مطالبه کند. حالا هیچ حوزهای را نمیتوان سراغ گرفت که در آن بانوان دوشادوش مردان پیش نرفته و به جایگاههای بلند نرسیده باشند. بهواسطه آموزشها و تغییر فرهنگی که در 44 سال اخیر پی گرفته شده نیز کمتر خانوادهای را میتوان سراغ گرفت که میل به ترقی دختران همپای پسران نداشته باشند. اینها همگی دستاورد انقلابی است که میخواست زن را از کارکردهای ابزاری دور کند و گوهر وجودیاش را به منصه ظهور بگذارد؛ انقلابی که پس از چهار دهه ثابت کرده که این هدفگذاری، درست و قابل عملیاتی شدن بوده است.
آوید طالبیان - گروه جامعه
تیتر خبرها
-
فرانسه؛پیشتاز خیانت به ایران بزرگ
-
آوار مرگ در مدیترانه
-
ارمغان انقلاب برای زنان
-
تحول کشاورزی با تامین امنیت غذایی
-
جزئیات 3گام ایران در بهرهوری صنعت هستهای
-
روایت 44روز از انقلاب ایران
-
نیروهای مسلح؛ مقتدر،خودکفا و پیشرو
-
دموکراسی تو روز روشن!
-
انتخاب قهرمان از «گلهای باوارده»
-
پیروزی اراده روی پرده سینما
-
«کاپیتان» پاسداشت مقام پرستاران است