نکته اصلی درباره این همایش آن است که در کنفرانس مونیخ عملا هیچ تصمیمی گرفته نمی‌شود و صرفا برای اظهارنظر و دیدارهای سیاسی است؛ حقیقتی که شاید رسانه‌های حوزه غربی کمتر درباره آن به شما بگویند اما واقعیت این است که کنفرانس امنیتی مونیخ چون توسط یک شرکت خصوصی برگزار می‌شود، تصمیماتش هیچ ارتباطی با سیاست‌خارجی کشورهای غربی ندارد و با همین رویکرد غربی‌ها برای این‌که کمترین هزینه را با بالاترین سود به دست آورند برای ادعای همراهی با معارضان ایرانی برای نخستین‌بار سراغ گروهی از مخالفان جمهوری اسلامی رفتند و چهره‌های فیک را به این کنفرانس دورهمی دعوت کردند.

هرچند دعوت از عناصر ضدانقلاب ازجمله رضا پهلوی، مسیح علی‌نژاد و نازنین بنیادی به کنفرانس امنیتی مونیخ و سخنرانی آنها در حاشیه این کنفرانس و در پنل موسوم به زن‌، زندگی، آزادی با هدف تلاش برای فشار حداکثری علیه ایران صورت گرفت تا درعین‌حال حمایت کشورهای غربی را هم به‌دست‌آورد اما به‌دلیل این رفتار خارج از عرف، چنین اقدامی از سوی آلمان بدون هزینه نخواهد ماند، کمااین‌که کدخدایی، عضو شورای‌نگهبان هم اعلام کرد: دعوت از وابستگان رژیم سابق توسط مقامات آلمان در ‎کنفرانس امنیتی مونیخ مصداق بارز دخالت آشکار در امور داخلی کشورهاست و مسئولیت بین‌المللی دولت آلمان را در پی دارد. 
در این کنفرانس گفت‌وگومحور که رضا پهلوی با تصویرسازی از خود به‌عنوان نماینده مردم ایران خواستار به‌اصطلاح «حمایت یکپارچه جامعه جهانی» از اعتراضات در ایران شد و مسیح علی‌نژاد نیز با تلاش برای القای اتحاد تمامی اقوام و مخالفان جمهوری اسلامی ایران مدعی شد که «اپوزیسیون داخل و خارج ایران با هم متحد هستند و با یک حس اتحاد از کردها، ترک‌ها، بلوچ‌ها، مردها، زن‌ها و ایرانیان خارج از کشور، ایران بدون جمهوری اسلامی می‌تواند به امن شدن بقیه جهان کمک کند.» البته در این پنل به‌جز معارضان ایرانی چهره‌های دیگری هم مانند سناتور باب منندز، رئیس کمیسیون روابط خارجی سنای آمریکا و هانا نیومن، نماینده آلمان در پارلمان اروپا هم حضور داشتند و پیش از برگزاری این پنل هم عنصر همه‌جایی اپوزیسیون یعنی مسیح علی‌نژاد در لایو اینستاگرامی از دیدار با امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه در راهروهای محل برگزاری کنفرانس امنیتی مونیخ خبر داده است. درحقیقت او از یک شگرد خبرنگاری استفاده کرده و در یکی از مسیرهای منتهی به نشست، جلوی امانوئل مکرون را گرفته و سد راهش می‌شود و شروع به صحبت می‌کند و با دستی هم گوشی موبایل را گرفته تا این راه‌سدکردن را مستقیم به مخاطبش به عنوان گفت‌وگو با رئیس‌جمهور فرانسه 
غالب کند! 

 نشست ضدایرانی آمریکا و تروئیکای اروپا  در مونیخ 
البته کنفرانس مونیخ فقط محدود به حضور سه چهره ضدایرانی نبوده و به نوعی در تمام ابعاد به ضدیت با جمهوری اسلامی و مردم ایران اختصاص داشته به‌طوری‌که وزرای خارجه آمریکا و تروئیکای اروپا در حاشیه کنفرانس امنیتی مونیخ، نشستی را علیه ایران برگزار کردند. ند پرایس، سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا در بیانیه‌ای از دیدار آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا با آنالنا بائربوک وزیر خارجه آلمان، جیمز کلورلی وزیر خارجه انگلیس و کاترین کولونا وزیر خارجه فرانسه در حاشیه کنفرانس امنیتی مونیخ درباره موضوع ایران خبر داد که در این نشست ایران را به عدم همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی متهم و به جمهوری اسلامی توصیه کردند تغییر مسیر دهد! آن‌هم وقتی ایران بالاترین سطح همکاری با آژانس را داشته است.  

 چند دلقک بی‌هویت در برابر مردم ایران
«البته شخصیت‌های غربی که ۴۴ سال حضور بی‌نظیر اکثریت قریب‌به‌اتفاق ایرانیان در حمایت از کشور، انقلاب و رهبری خود را نادیده می‌گیرند و سراغ چند دلقک بی‌هویت می‌روند، نه به دموکراسی اعتقاد دارند و نه انقلاب و ملت ایران را می‌شناسند و به‌زودی در مقابل استقامت، قدرت و عظمت ملت ایران زانو خواهند زد.» این هم بخشی از واکنش سخنگوی وزارت امور خارجه کشورمان بود که به‌دنبال عدم دعوت از ایران برای شرکت در کنفرانس امنیتی مونیخ و دعوت از عناصر معلوم‌الحال در این کنفرانس و همچنین دیدار امانوئل ماکرون با این عناصر چنین موضع‌گیری کرد.

 سبد گدایی اپوزیسیون 
سه چهره اپوزیسیون در حاشیه این نشست از آرزوهای خود گفتند و مدعی شدند اتحاد بی‌سابقه‌ای در ۴۳سال گذشته بین معارضان شکل گرفته است و درواقع با تکرار گزاره ضرورت اجماع کشورهای غربی علیه ایران و حمایت از مردم بار دیگر به رویای دیرینه خود یعنی سرنگونی جمهوری اسلامی تاکید کردند و با وعده‌کردن از روسای‌جمهور کشورهای غربی سعی کردند خود را دلگرم و به آینده امیدوار نگه‌دارند. مثلا یکی از تکنیک‌های این چهره‌ها برای این‌که دست‌خالی از درخواستی که به کشورهای غربی داشتند بازنگردند بحران‌نمایی از وضعیت اقلیت‌های مذهبی، اقوام و اقشار مختلف در ایران بوده است که با ادعای تبعیض حکومتی گسترده سعی کردند پروپاگاندای جدیدی علیه تهران ایجاد کنند و سبدشان در پایان کنفرانس مونیخ بدون عایدی نماند. ضمن این‌که تصویرسازی از جمهوری اسلامی به‌عنوان حکومتی ضدمدنی و دیکتاتوری اوج ابتکار این سه چهره برای مخدوش کردن چهره یک نظام مردمی بوده و چاشنی آن را هم دستاوردسازی از اعتراضات پراکنده و محدود ماه‌های اخیر در ایران به‌عنوان انقلاب مردمی و خیزش ملی به سران تروئیکا غالب کرده‌اند.

باگ اشتباه محاسباتی غرب درباره ایران
البته آنها تحریم‌ها علیه ایران را به‌عنوان خواست مردم ایران بسته‌بندی و بازنمایی کرده‌اند و برای باورپذیر شدن آن بر قرار دادن سپاه پاسداران در لیست‌گروه‌های تروریستی اتحادیه اروپا هم تاکید کردند و از همین مبدا خواستار تحریک و تشویق سران اتحادیه اروپا به اتحاد، هماهنگی و اعمال فشار مضاعف علیه جمهوری اسلامی شدند و از سپاه‌پاسداران به‌عنوان عامل اصلی مشکلات مردم ایران و منطقه غرب‌آسیا تصویرسازی کردند. یکی از چالش‌های اپوزیسیون هم در این سال‌ها همیشه مسأله برجام بوده و به‌همین‌دلیل ایجاد اختلال در روند احیای برجام با طرح ادعای تامین مالی گروه‌های تروریستی توسط سپاه در منطقه غرب آسیا از سوی آنها دنبال شده است. البته معرفی اعتراضات در ایران به‌عنوان فرصتی برای براندازی و مشابهت‌سازی از فضای کنونی با فتنه ۸۸ هم رد دیگری از اشتباهات معارضان ایرانی بوده که برای مسئول غربی تصویرسازی شده است، رویکردهایی که قطعا از دلایل اشتباه محاسباتی غرب به ایران است و چنین تحلیل‌های دور از حقیقتی محاسبات آنها را غیرواقعی‌تر هم خواهد کرد.