شهر بی‌بچه!

شهر بی‌بچه!

تعارف که نداریم؛ آنچه حالا برای بسیاری از ما هم بدیهی به نظر می‌رسد محدود‌بودن فرصت ایران برای فرار از بحران جمعیتی است، چیزی که جمعیت‌پژوهان از آن با نام «بسته شدن پنجره جمعیتی» یاد می‌کنند.

پیش از این بارها و بارها از پیامدهای سوء این اتفاق گفته شده است، از کاهش چشمگیر نیروی جوان کار گرفته تا مهیا نبودن زیرساخت‌های لازم برای پذیرایی از حجم بالای سالمندان. در این میان حتی برخی پیامدهای ناگوار آن از همین حالا به چشم می‌آید؛ در نظام آموزشی ایران حالا سال‌هاست که با بحران صندلی‌های خالی روبه‌رو هستیم که یکی از پیامدهای همین بحران جمعیتی است، این‌که دانشگاه‌ها به دلیل نبود دانشجو، یکی یکی به ورطه ورشکستگی افتاده‌اند. در نظام سلامت آرام آرام به سمت پیک بالای درخواست خدمات درمانی می‌رویم؛ چراکه هرم جمعیتی ایران به سمت سالمندی می‌رود، بازه سنی که نیاز به خدمات درمانی را در آن افزایش می‌دهد. در اقتصاد کمبود نیروی موثر کار، وضعیت را به جایی می‌رساند که مجبور به وارد کردن کارگران خارجی خواهیم‌شد و در این میان ضربه‌های مهمی به چرخه تولید در اقتصاد وارد خواهدشد. و البته ابعاد مهم امنیتی در میان است، این‌که شاید مهم‌ترین پیامد یک کشور سالمند این باشد که ساده‌تر تحت سلطه قرار خواهدگرفت. اینها موارد دم دستی پیامدهای ناگوار بحران جمعیتی است. نکته‌ای که حداقل در دو دهه گذشته اغراق نیست بگوییم جزو توصیه و گلایه‌های پرتکرار رهبر معظم انقلاب بوده است و حداقل هشت سال دولت تدبیر و امید نه تنها توجهی به این توصیه‌ها نداشته که حتی سیاست‌گذاری‌هایش به نوعی ضدجمعیتی بوده است. دولت کنونی تنها شش سال فرصت دارد تا با فرهنگ‌سازی و ایجاد مشوق‌های موثر برای جمعیت جوان خود آنها را به فرزندآوری ترغیب کند. دیروز سازمان ثبت احوال تازه‌ترین آمار خود را در رابطه با موالید منتشر کرد که نشان می‌دهد همچنان میزان زاد‌آوری نسبت به گذشته تغییر محسوسی نداشته و البته که در 10سال گذشته هم در پایین‌ترین رتبه قرار گرفته است. آمار اعلامی دیروز ثبت احوال پس از آمار سال 83 (961 هزار تولد) صاحب رکورد کمترین میزان موالید در سال‌های  گذشته است. 

استان‌هایی با بیشترین موالید 
خراسان رضوی    101744 تولد  
تهران               137842 تولد  

استان‌هایی با کمترین موالید 
ایلام                       7426 تولد
کهگیلویه و بویراحمد    9908 تولد