فیلمساز می‌گوید داستان فیلمش بازتابی از نژادپرستی سیستماتیکی است که در سودان در سال 2011 وجود داشته و در ارتباط کامل و نزدیک با تضادها و مشکلاتی است که کشور از ماه آوریل تا به حال با آن دست به گریبان بوده است. منتقدانی که خداحافظ جولیا را دیده اند از آن به عنوان درامی قوی اسم می‌برند که بیانگر حال و روز و شرایط سودان در این دوران سخت تاریخی است. فیلم دو شخصیت زن از دو نقطه شمال و جنوب سودان دارد که مواجهه شان با هم، تفاوت‌های بین زندگی در این دو نقطه کشور را به نمایش می‌گذارد. جوامع مختلفی که در نقاط مختلف سودان زندگی می‌کنند، روابط و خصوصیات خاص خود را دارند و فیلمساز تلاش کرده آنها را در معرض دید تماشاگران داخلی و خارجی قرار دهد.
کوردوفانی با داستان فیلمش امیدوار است بتواند پیام همبستگی بدهد و آن را آغاز جنبشی برای ایجاد مصالحه بین تمام اقوام و قومیت‌های سودانی تلقی می‌کند. او به این نکته مهم اشاره می‌کند که داستان فیلم بی زمان است و اختصاص به زمان و مقطع خاص تاریخی ندارد و اوضاع کشور را بسیار پیچیده ارزیابی می‌کند. کشور سودان چند دهه است که شاهد نزاع و نبرد جنگجویان جنوب کشور با دولت حاکم در خارطوم در شمال است. این نزاع باعث مرگ تعداد زیادی از اهالی هر دو طرف شده است. به گفته کوردوفانی:« جنگ به نفع هیچ کس نیست و باید آرزو کرد صلح برقرار شود. فیلم به دنبال بیان این موضوع است که باید همه ما به اشتباه‌هایی که مرتکب شده ایم اذعان کنیم و بالاتر از آن، قول دهیم در آینده آنها را تکرار نکنیم. فیلمنامه خداحافظ جولیا را با این نیت نوشتم.» فیلمساز عقیده دارد با ساختن خداحافظ جولیا به وظیفه تاریخی و وجدانی خود عمل کرده و امید فراوانی به نمایش عمومی گسترده آن در داخل کشور دارد و اضافه می‌کند:« پیوندهای عمیقی با کشورم دارم. امیدوارم جنگ پیش رو اجازه دهد هنرمندان به کارشان ادامه دهند. ما یاد گرفته‌ایم حتی در سخت‌ترین شرایط هم به کارمان ادامه دهیم. من تحت حکومت نظامی هم کار و فعالیت کرده‌ام و باورم این است که زیر رگبار گلوله و انفجارات هم می‌توان فعالیت هنری را ادامه داد. امید اصلی‌ام این است که خونریزی به پایان برسد و بتوان در شرایطی معمولی کار کرد.»