گروه‌هفت در یک نگاه
گروه‌هفت در سال ۱۹۷۵ و با عضویت «پیشرفته‌ترین» قدرت‌های اقتصادی جهان تشکیل شد. ژاپن، ایتالیا، فرانسه، آلمان، بریتانیا، آمریکا و کانادا اعضای این گروه هستند. رهبران این کشورها از زمان پیدایش این گروه تاکنون هر سال برای بحث و مذاکره بر مسائل روز، گردهم می‌آیند. سال گذشته نشست سران این گروه به‌دلیل همه‌گیری بیماری «کووید- ۱۹» به صورت مجازی برگزار شد. جلسات رهبران کشورهای عضو پشت درهای بسته برگزار می‌شود اما در پایان هر نشست بیانیه‌ای منتشر می‌شود که در آن موضوعات مورد بحث و توافق‌های به‌دست آمده توضیح داده شده‌است. هرچند تنها رهبران هفت کشور عضو در نشست‌های سالانه شرکت می‌کنند اما نمایندگان اتحادیه‌اروپا (رئیس شورا و رئیس کمیسیون اتحادیه) نیز در جلسات حضور دارند. از رهبران کشورهای آفریقای‌جنوبی، کره‌جنوبی، هند و استرالیا نیز برای حضور در نشست امسال دعوت شده‌است. روسیه پیش از این در زمانی که گروه‌هفت به گروه هشت تغییر نام داده‌بود عضو این گروه بود. عضویت روسیه پس از الحاق شبه‌جزیره کریمه به این کشور لغو شد.
 کشورهایی که مولد بحران در جهان هستند
خروج از بحران اقتصادی ناشی از همه‌گیری ویروس کرونا و تغییرات آب و هوایی از اصلی‌ترین موضوعات مورد بحث در نشست امسال است. کشورهای عضو پیش از این در مورد اخذ مالیات ۱۵ درصدی از شرکت‌ها به توافق رسیده‌اند.
هم‌زمان با نشست گروه هفت، اغلب اعتراض‌های مختلفی نیز صورت گرفته‌است. ائتلافی تحت عنوان «مقاومت در برابر گروه هفت» ماه فوریه سال‌جاری شکل گرفت که گروه‌های مختلفی از جمله یک گروه مدافع حقوق فلسطینی‌ها و یک گروه مخالف جنگ در آن حضور دارند. معترضان به سیاست‌های کشورهای عضو گروه‌هفت در عرصه محیط‌زیست و تغییرات آب و هوایی نیز امسال در کورنوال تظاهرات گسترده‌ای بر‌پا کردند. نشست سران گروه‌هفت به‌دلیل اعتراض‌هایی که صورت می‌گیرد اغلب تحت تدابیر شدید امنیتی برگزار می‌شود.
 معترضان معتقدند هفت کشور صنعتی دنیا، اصلی‌ترین مولد بحران در نظام بین‌الملل محسوب می‌شوند. در چنین شرایطی نمی‌توان انتظار داشت تصمیم‌گیری جمعی این کشورها ( که متحد یکدیگر نیز محسوب می‌شوند) تاثیری در مواجهه با بحران‌های جهانی داشته‌باشد. به عنوان مثال، معترضان به سیاست‌های زیست‌محیطی کشورهای صنعتی دنیا با ارائه آمارها و مستندات گوناگون اثبات کرده‌اند میلیون‌ها نفر در جهان، قربانی عوارض مستقیم یا غیرمستقیم زیست‌محیطی و انتشار گازهای مخرب و کشنده صنعتی شده‌اند و کشورهای صنعتی دنیا نه تنها در مواجهه با این روند اقدامی نکرده‌اند، بلکه همچنان بر استمرار این رویکرد غیرانسانی اصرار می‌ورزند.
 وقتی گروه‌هفت متعهد به مقابله با کرونا می‌شود
گروه‌هفت همچنین به طرحی جدید برای جلوگیری از همه‌گیری‌های آینده متعهد شده‌است. این اقدامات شامل کاهش زمان برای تولید واکسن و درمان برای کووید ـ19 به کمتر از ۱۰۰روز است.کارشناسان می‌گویند زمان برای اطمینان از گسترش نیافتن بیماری جدید در سراسر جهان بسیار مهم است. به گزارش بی‌بی‌سی، رهبران گروه‌هفت متعهد شده‌اند برای پایان همه‌گیری ویروس‌کرونا، یک میلیارد دوز واکسن در اختیار کشورهای فقیر جهان قرار دهند. رهبران اتحادیه‌اروپا هم در این نشست حضور دارند و موضوع اصلی ایجاد یک نظام بهداشتی قوی تر در جهان است که بتواند همه کشورها را در برابر همه‌گیری‌ها مصون بدارد.
سوال اصلی اینجاست آیا تعهد گروه‌هفت مبنی بر پایان دادن به بحران ناشی از شیوع کرونا از طریق در اختیار قراردادن یک میلیارد واکسن به کشورهای فقیر قابل اعتماد و اتکاست؟ پاسخ این سوال مثبت نیست. قبلا نیز کشورهای آمریکا، انگلیس، فرانسه و آلمان که همه آنها در گروه‌هفت نیز حضور دارند، با خرید بیش از ظرفیت واکسن کرونا از شرکت‌های مختلف دارویی و درمانی در جهان و احتکار مواد اولیه تولید واکسن کوویدـ19، مانع دسترسی کشورهای دیگر دنیا به این واکسن شده‌بودند. بسیاری از متخصصان و تحلیلگران معتقدند متاسفانه کشورهای صنعتی دنیا از واکسن کرونا به مثابه یک ابزار قدرت علیه دیگر کشورها استفاده می‌کنند. حتی میان ایالات‌متحده‌آمریکا و کشورهای اروپایی نیز نوعی رقابت پنهان بر سر خرید واکسن کرونا ( به تعداد چندین برابر جمعیت این کشورها) وجود دارد که نتیجه آن هر چه باشد، خروجی و ثمره‌ای جز افزایش تصاعدی مرگ و میر ناشی از کرونا در دنیا نداشته‌است.



حضور بایدن در نشست گروه‌هفت، مولد تحلیل‌ها، سخنان و البته بعضا طعنه‌هایی نیز از سوی سران دیگر کشورها بوده‌است! سران برخی کشورها از جمله آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان و امانوئل مکرون، رئیس‌جمهوری فرانسه تاکید کرده‌اند گفت‌وگوها با بایدن بر سر بحران‌های جهانی را از همان نقطه‌ای که مذاکره با ترامپ را به پایان رسانده‌بودند( مذاکراتی که با شکست به پایان رسیده‌بود) آغاز خواهندکرد! این جمله، به معنای آن است که سران شش کشور صنعتی دیگر در جهان، سعی دارند دوران ریاست‌جمهوری ترامپ را از حافظه خود و گروه‌هفت پاک کنند.
رسانه‌های آمریکایی تاکید کرده‌اند چالش برانگیزترین وظیفه بایدن، متقاعدکردن رهبران جهان برای مواجهه با پکن است. با وجود این تضمینی نیست رئیس‌جمهور آمریکا بتواند دیگر شرکایش در گروه‌هفت را برای اتخاذ اقدامی قاطع علیه چین
متقاعد کند.
دنی روی، تحلیلگر مسائل بین‌الملل در روزنامه ساوت چاینا مورنینگ پست در این خصوص می‌نویسد: «همه اعضای گروه‌هفت مایل نیستند طبق خواست واشنگتن با چین مقابله کنند و در مقابل این کشور قرار گیرند.
اکثر این کشورها ترجیح می‌دهند روابط اقتصادی سازنده‌ای را توام با مخالفت آرام علیه برخی اقدامات چین داشته‌باشند. حتی ژاپن که به طور معمول نسبت به چین موضع ستیزه‌جویانه تری دارد، برای امضای تحریم‌ها علیه چین تردید
نشان داده‌است.»