شما که این روزنامه را می‌خوانید، حتما از احوال رسانه‌ها باخبرید. اگر نسخه فیزیکی روزنامه را در دست دارید حتما نسخه چاپی یکی دو روزنامه دیگر را هم دیده‌اید. اگر هم نسخه الکترونیکی آن را می‌خوانید، حتما به چند سایت خبری و خبرگزاری دیگر هم سرک کشیده‌اید. حتما تا الان برایتان پیش آمده که یک مطلب را در چند منبع مختلف بخوانید. با انصاف‌ترها و قانونمدارترهایشان جایی در بازنشر مطلب نوشته‌اند به نقل از فلان‌جا و نوشته فلان کس. بی‌انصاف‌ترهایشان هیچ ردی از نویسنده و ناشر مطلب نیاورده‌اند و مخاطب را گذاشته‌اند که فرض کند این مطلب رسانه خودشان است.
حتی اگر رسانه‌های رسمی و غیررسمی را هر روز بررسی نکنید هم حتما این اتفاق را در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی دیده‌اید. این که یک کاربر در یک گوشه دنیا ویدئویی می‌سازد و به اشتراک می‌گذارد و در این طرف دنیا یک رسانه رسمی برمی‌دارد لوگوی خودش را می‌زند بالای تصویر و بازنشر می‌کند بعد از آن هم رسانه‌های دیگری همان ویدئوی لوگودار را برمی‌دارند و لوگوی خودشان را می‌زنند کنار لوگوی آن یکی رسانه و دوباره پخش می‌کنند. از این بازنشرهای غیراصولی سیستماتیک بگیر تا مردم عادی که همین‌طوری از متنی که یک نویسنده در صفحه‌اش منتشر کرده خوش‌شان می‌آید و بدون ذکر منبع در صفحه خودشان
کپی می‌کنند.
به تازگی دولت فرانسه، شرکت آمریکایی گوگل را به پرداخت غرامت گزاف به رسانه‌ها و تولیدکنندگان محتوای فرانسوی متهم کرده و دو ماه هم مهلت داده گوگل این جریمه 600 میلیون دلاری را پرداخت کند. جرم گوگل چه بوده؟ بازنشر مطالب! کاری که وظیفه گوگل است اما فرانسه مدعی شده گوگل در تعامل با سازندگان محتوای فرانسوی جانب انصاف را رعایت نکرده و این جریمه نه برای بازنشر غیرقانونی و بدون منبع بلکه صرفا برای بی‌انصافی است. بگذریم، همین‌طور که هرروز  بین روزنامه‌ها و سایت‌های خبری رسمی و غیررسمی می‌گردید خواستم یادآور شوم از این به بعد وقتی یک مطلب را در چند منبع دیدید، جدا از این که نام نویسنده و منبع اصلی ذکر شده یا نشده باشد، به انصاف رسانه فکر کنید.