درگذشت صاحب فرهنگ
«آریان‌پور» برای خیلی از ما یک اسم و عنوان نبود؛ چیزی شبیه یک برند بود. فرهنگ لغات آریان‌پور که یک نسخه از آن در بسیاری از خانه‌ها و مدرسه‌ها وجود داشت یا آموزشگاه‌های آریان‌پور این حس را ایجاد می‌کرد که نه با یک شخص که با یک نشان طرفیم اما واقعیت ماجرا این است که این نام و نشان از فرهنگ‌دوستی یک انسان سرچشمه می‌گرفت؛ انسانی که دیگر در میان ما نیست. شاید در سال‌های تحصیل یا حتی بعد از آن هم به این مرد که خدماتی انجام داده بود، توجه نکرده باشیم اما در هر صورت چیزی از این واقعیت کم نمی‌شود که منوچهر آریان‌پور یکی از مردان بزرگ فرهنگ این سرزمین بود.
منوچهر آریان‌پور، چهره این هفته ماست البته نه به انتخاب خودمان؛ همه سال‌هایی که او صرف خدمت به فرهنگ و ادبیات وطن کرده، دلیلی است تا بار دیگر یادی کنیم از تلاش‌ها و دستاوردهای او برای همه مردم ایران و نیز اهالی کاشان و یادش را گرامی بداریم. منوچهر آریان‌پور اواسط همین هفته در ۹۲سالگی در آمریکا درگذشت. او فرهنگ‌نویس، مترجم و صاحب «فرهنگ لغت آریان‌پور» بود که یادگار مهمی برای علاقه‌مندان به کسب علم و دانش محسوب می‌شود.
منوچهر آریان‌پور هفتم شهریور۱۳۰۸ در کاشان به دنیا آمد و سال۱۳۴۸ مدرسه‌عالی ترجمه را به کمک پدرش بنیانگذاری کرد. سال۱۹۵۸ با نگارش رساله‌ای درباره والتر رالی از دانشگاه کلرادو دکترا گرفت و در سال‌های آغازین دهه۱۳۵۰ به کمک دانشجویان و برخی استادان همان مدرسه‌عالی تألیف «فرهنگ آریان‌پور» را شروع کرد که نتیجه‌اش همان فرهنگ لغات فارسی‌به‌انگلیسی و انگلیسی‌به‌فارسی با نام آریان‌پور است.
او پس از فارغ‌التحصیلی در دانشگاه‌های آمریکا تدریس هم می‌کرد و سال‌های زیادی خارج از کشور سکونت داشت اما از وطن غافل نبود. منوچهر آریان‌پور سال۱۳۷۸ کل اموال موروثی خاندان آریان‌پور کاشانی را به دانشگاه کاشان هدیه کرد. او همچنین علاوه بر این حق تألیف کتاب‌های خود را پس از مرگ به این دانشگاه واگذار کرد.
در گزارشی که ایسنا منتشرکرده، اعلام‌شده که عباس کتابی، سرپرست دانشگاه کاشان در پیامی درگذشت منوچهر آریان‌پور را تسلیت گفته و نوشته است: «درگذشت آقای دکتر منوچهر آریان‌پور‌کاشانی، فرهنگ‌نویس نامی معاصر و از خیرین دانشگاه کاشان را تسلیت عرض می‌کنم. دکتر آریان‌پور علاوه بر آن‌که با فرهنگ‌های لغت و مطالعاتش در ریشه‌یابی لغات مشترک فرهنگ‌های هند و اروپایی شناخته شده است، در اوج وطن‌دوستی و علاقه به ایران، همه آموخته‌ها و اندوخته‌های خودش را ارزانی مردم سرزمینش می‌دانست.
او سال‌ها در دفعات مختلف به ایران، زادگاهش کاشان و دانشگاه کاشان آمد و برای دانشجویان و اساتید کرسی درس و سخنرانی علمی عمومی برگزار کرد و با حضور در مجامع مختلف به ترغیب و تشویق اقشار مختلف مردم از دانش‌آموزان تا دانشگاهیان و عموم شهروندان پرداخت. بخشش حق‌التألیف کتاب‌ها، املاک موروثی در ایران و اعطای جایزه سالانه آریان‌پور بخشی از اقدمات مهرورزانه این استاد مبرز و فرهنگ‌دوست در دانشگاه کاشان بوده است. برای آن مرحوم که در زمان حیات خود ضمن دارابودن روحیه‌ای بانشاط، علاقه وافری به علم و دانش نیز داشت، رحمت و غفران الهی را آرزومندم.»
