منتظر سال سوم بمانیم
همین الان هم که سپاهان در آسیا به میدان می‌رود باید برای همه ما افتخار بزرگی باشد. با توجه به حذف استقلال و پرسپولیس از آسیا همه نگاهها و امیدها به سمت فولاد و سپاهان بود که تیمهای صنعتی فوتبال ما محسوب میشوند و قدرت مالی زیادی دارند. تیم‌هایی از این دست از لحاظ خرج و مخارج مشکل و به عبارتی اصلا دغدغه ندارند. با این‌حال اکنون صعود سپاهان با کلی ااما و اگرب گره خورده است. سپاهان در بازی رفت مقابل التعاون با بدشانسی بزرگی روبه‌رو شد و آن هم اخراج پورقاز بود که شیرازه تیم را از هم پاشید. همین باعث شد دیگر نتواند قدرت خود را نشان بدهد و منسجم و متمرکز باشد. سپاهان در ابتدای فصل تیم خوب و مقتدری به نظر میرسید و صعود از مرحله گروهی آسیا را مدنظر داشت اما دیدیم که چه اتفاقاتی افتاد و هدف
میسر نشد.
البته سپاهان با حضور محرم نویدکیا برنامه‌ای سه ساله را اجرا کرد. اکنون سال دوم را پشت سر میگذاریم بنابراین قضاوت درباره سپاهان زود است. باشگاه سپاهان مدتهاست در سیستم فوتبال نوین دنیا گام گذاشته و میتواند از لحاظ نرمافزاری و سختافزاری الگوی سایر تیمها باشد. شاید نتایج موردانتظار باشگاه سپاهان در سال سوم یعنی فصل پیش رو محقق شود. به عبارت بهتر با توجه به آن برنامه باید هم چنین اتفاقی بیفتد. زمانی که یک سرمربی مثل نویدکیا اعلام میکند برنامه‌ای سه ساله تدوین کرده یعنی این‌که قهرمانی بخش مهمی از آن به شمار می‌رود، به خصوص اگر پای باشگاه بزرگی مثل سپاهان در میان باشد. سپاهان، پتانسیل این را دارد که حتی به جمع چهار تیم برتر آسیا برسد. خوب می‌دانیم سپاهان برنامه خوبی دارد و به همین دلیل نسبت به آینده خوشبین هستیم و به انتظار اتفاقات بسیار بزرگ فصل آینده مینشینیم. تیم‌هایی مثل فولاد و سپاهان آبروی فوتبال کشور ما هستند.
