برنامه «زندگی پس از زندگی» یکی از برنامه‌های پرمخاطب کنداکتور ماه رمضان است که چند سالی است در رقابت با سریال‌ها توانسته نظر مخاطبان را به خود جلب کند. در این برنامه افرادی که تجربه زندگی پس از مرگ را داشته‌اند رودرروی مجری می‌نشینند و از این تجربه می‌گویند. در این مدت عده‌ای با برنامه همراه شده‌اند و شنیدن این تجربیات برایشان شیرین بوده و معدود افرادی هم آن را نفی کرده و معتقدند چیزی که این افراد دیده‌اند اوهامی بیش نبوده است. دکتر محسن پرویز، پزشک و رئیس انجمن قلم ایران، در صفحه شخصی‌اش از سازندگان زندگی پس از زندگی تشکر کرد. وی در صفحه شخصی‌اش درخصوص این برنامه نوشت: باید به سازندگان این برنامه خوب تبریک گفت و البته مثل هر برنامه دیگری نقایصی هم دارد. همه آنها که تجربه‌های مشابه (نزدیک به مرگ) داشته‌اند، می‌دانند که بیشتر آنچه در برنامه زندگی پس از زندگی گفته می‌شود، رخ نموده و حاصل توهمات تجربه‌گران نیست. (و البته این به معنای حجیت داشتن فرمایشات تجربه‌گران نیست؛ چه‌بسا برخی برداشت‌ها و گفته‌ها قابل تشکیک باشد ولی اصل موضوع خدشه‌ناپذیر است.) به‌عنوان یک فیزیولوژیست که کار تخصصی‌اش در حوزه علوم اعصاب است و خودم دست‌کم دوبار تجربه مشابه داشته‌ام، عرض می‌کنم آنچه در آن لحظات دیده می‌شود، توهمات ذهنی نیست و چیزی فراتر از ماده و فعل و انفعالات سیستم عصبی است. دانش بشری هنوز در توجیه ارتباط روح و دستگاه عصبی ناتوان است و روانپزشکان یا نوروفیزیولوژیست‌هایی که ادعای دیگری دارند (غیر آنچه در این برنامه مطرح می‌شود)، باید دلایل علمی مدعایشان را عرضه کنند.