پدیده‌های عینی، قابل لمس و مشاهده‌اند مانند چهره. ولی درکی که از رنگ‌ها داریم پدیده‌هایی ذهنی‌اند که ساخته ذهن بشرند و قابل اندازه‌گیری نیستند مثل مهربانی یا خوشبختی. به همین علت است که در زمان صحبت‌کردن با یک دوست یا همسر باید به این نکته توجه کنیم که بیان احساسات یا واقعیت‌های زندگی در ذهن وی، در کدام تعریف قرار می‌گیرد. فرض کنید شخصی غذایی برایمان پخته اما مزه‌اش خوب نیست درحالی‌که خودش چنین اعتقادی ندارد. پس ما نباید به او بگوییم مزه غذایت بد است بلکه صحیح این است که گفته شود به نظر من مزه این غذا خوب نیست.
با به‌کاربردن این نوع از مکالمه درواقع به فرد مقابل این پیام را منتقل می‌کنیم که نقد و قضاوتی در کار نیست. قضاوت زمانی شکل می‌گیرد که افراد درباره مسائل ذهنی حکم مطلق صادر می‌کنند. قضاوت عموما در ذهن آدم‌ها اتفاق می‌افتد و البته می‌تواند برای حیات یک رابطه خطرناک باشد.