زیستن در زمانه‌ای که تاریخ‌سازان ورزشی در آن حضور دارند چه حسی دارد؟ خیلی عجیب نیست! اما زمانی این حس سر باز خواهد کرد که از این روزگار بگذریم و آن وقت بخشی از شاهدان تاریخ باشیم، آن زمان است که با نگاهی به پشت سر برای این حسمان نامی انتخاب خواهیم کرد. گرفتن 6 توپ طلا توسط مسی برایمان عادی شده اما اگر بدانیم که احتمالا تا 50 سال آینده دیگر چنین اتفاقی نخواهد افتاد چه؟ بازهم عادی است؟ رکورد رونالدو در بیشترین گل زده ملی چطور؟ ما در حالی چند وقت پیش شاهد این رکوردشکنی بودیم که می‌دانیم شاید تا نیم‌قرن دیگر کسی نتواند به این رکورد نزدیک شود. امروز هم یکی از آن روزهای تاریخی ورزش است،‌ درست همان روزی است که هواداران بی‌شمار یکی از محبوب‌ترین ورزشکاران تاریخ یعنی راجر فدرر، دوست نداشتند هیچگاه آن را ببینند و حالا اما به اجبار جزو شاهدان تاریخی آن هستند. نواک جوکوویچ دوباره به فینال یک گرند‌اسلم رسیده و حالا می‌تواند با برد امروز با رکورد فدرر و نادال در کسب تعداد گرنداسلم‌ها (20 قهرمانی) برابری کند. این اتفاقی است که با روند شگفت‌انگیز او در سال اخیر دور از ذهن نبود و امروز همان روز تاریخی برای «نوله» و دوستداران اوست. هنوز رکوردهایی هستند که پای راجر فدرر نوشته شده است و هنوز هم هواداران او می‌توانند به آن رکوردها بنازند، یکی‌ از بهترین‌هایش اتفاقا در همین ویمبلدون است، جایی که راجرر فدرر با 8 قهرمانی در آن رکورددار است،‌ نوله اما امروز در حالی به هفتمین فینال ویمبلدون خودش پا می‌گذارد که در 6 فینال گذشته تنها یک بار مغلوب شده است.  انگیزه‌های نوله اما تمامی ندارد، او در صورت کسب قهرمانی امروز تا یک رکورد عجیب تاریخی تنها دو تورنمنت مهم در پیش دارد؛ آخرین گرند‌اسلم سال یعنی اوپن آمریکا و البته المپیک توکیو. چیزی که هواداران راجرر فدرر از آن هراس دارند همین رکورد شگفت‌انگیز است؛ این‌که نوله بتواند به تنها کسی در تاریخ تنیس بدل شود که علاوه بر قهرمانی در هر چهار گرند اسلم سال، در عکس‌های یادگاری المپیک توکیو عیار مدال طلایش را با دندان تست کند.
سوی دیگر فینال هم البته مردی است با کوهی از انگیزه؛ «متئو برتینی» جوان ایتالیایی که توانسته برای اولین‌بار رنگ یک فینال گرند‌اسلم را ببیند، این اتفاق وقتی برای مرد نهم تنیس جهان مهم‌تر است که بدانیم او اولین تنیسور مرد ایتالیایی در ۴۵سال گذشته است که به فینال یک گرند‌اسلم صعود می‌کند. آخرین‌بار آدریانو پاناتا در رولان گاروس ۱۹۷۶ توانسته بود به این مهم دست پیدا کند، او سومین مرد ایتالیایی تاریخ است که به دیدار پایانی یک گرند‌اسلم راه پیدا می‌کند‌ و می‌تواند نامش به اولین قهرمان ایتالیایی ویمبلدون هم تغییر پیدا کند اگر نابودگر صربستانی با قدرت جادویی ذهن و توانایی شگفت بدنی‌اش بگذارد. امروز در فینال ویمبلدون ممکن است شاهد یک اتفاق تاریخی باشیم.