بنده با چند مثال در زمینه مسائل منطقه و داخلی،‌ این فراز از فرمایشات رهبر معظم انقلاب درباره غیرت و عقلانیت دینی را تبیین می‌کنم. یکی از این موارد مربوط به سوریه است. یک زمانی هجمه جهانی و بسیار پرقدرت علیه سوریه وجود داشت و عده‌ای تصور می‌کردند در سوریه نیز یک جریان مردمی نظیر آنچه در مصر، تونس، یمن و لیبی وجود داشت جریان دارد و به همین دلیل توصیه‌هایی که صورت می‌گرفت مبتنی بر این بود که ما در بحران سوریه یا بی‌طرف یا طرف مردم باشیم اما بعدها معلوم شد کلمه مردم در اینجا توسط گروه‌های تروریستی به سرقت رفته و ترجمه مردم در حقیقت گروه‌های تکفیری تروریستی شده است.
در اینجا آن غیرت انقلابی که نسبت به حفظ جبهه مقاومت وجود داشت سبب شد ماجرا از یک منظر دقیق‌تر مسوولانه‌تر و خردمندانه‌تر نگاه شود و نتیجه این نگاه مومنانه و دقیق این شد جریانی که علیه منطقه و مقاومت راه افتاده بود حذف شد، پس این یک مصداق از غیرت دینی و انقلابی درباره یکی از مهم‌ترین مسائل غرب آسیاست.
در صحنه داخلی هم اگر بخواهیم تعبیر کنیم باید گفت در مقطعی یک جریان غربگرا در ایران راه افتاده بود که شعار آن تقدم آزادی بر دین و تقدم توسعه سیاسی بر مسائل فرهنگی بود و با این خط‌کش کار می‌کرد از این رو ما هر روز در آن دوره شاهد ایجاد روزنامه‌ها جریانات و احزابی متناسب با این تفکر در کشور بودیم که کثرت این صداها سبب شد، یک خفقان در فضای فرهنگی کشور پدید بیاید که نیروهای مومن را در وضعیت ناامیدی قرار دهد، در این فضا لازم بود افرادی که در حوزه دین شاخص محسوب می‌شدند به صحنه بیایند.
در آن شرایط خیلی از افراد از ترس آبرو سکوت پیشه کردند اما در عین حال افراد معدودی با غیرت دینی و مسوولیت‌پذیری به دل موضوع زدند و این فضا را دگرگون کردند که یکی از شخصیت‌های بارز در این صحنه مرحوم آیت‌ا... مصباح یزدی بود؛ یعنی جریانی که از سال ۷۲ آغاز و در سال‌های ۷۷ و ۷۸ به اوج خود رسیده بود،‌ با سکوت بسیاری از افراد مواجه شد اما امثال آیت‌ا... مصباح بی‌تفاوت نبودند و نتیجه غیرت دینی آنها نجات انقلاب اسلامی از آسیب‌های ناشی از جریان خطرناک غربگرای داخلی بود.