اکران سینما در تلویزیون
هم منتقد است و هم پزشک عمومی. سالهاست برای مطبوعات قلم میزند. اگر بخواهیم نگاهی به کارنامهاش داشته باشیم، متوجه میشویم 17سال سابقه فعالیت در عرصه نقد را دارد. برای او مدیوم فرقی نمیکند. به همین دلیل خوانندگان نوشتههای او، نقدهایش را درباره آثار تئاتر، سینما، تلویزیون و رادیو خواندهاند. ضمن اینکه بهعنوان کارشناس هم در برنامههای صداوسیما حضور داشته است. او کسی نیست جز مازیار معاونی. تحصیلات این منتقد، کارشناس ارشد ادبیات نمایشی است و عضو انجمن منتقدان خانه سینما و کانون مترجمان خانه تئاتر است. مجموعه یادداشتهای سینمایی و تلویزیونی او در اکثر روزنامهها، مجلات و سایتهای معتبر هنری به چاپ رسیده است. همچنین جوایز بسیاری در حوزه بهترین یادداشت تلویزیونی و بهترین ترجمه را کسب کرده است. در نوشتار پیشرو، این کارشناس و منتقد نگاهی به برنامههای سینمایی که از شبکههای رادیوییوتلویزیونی پخش میشود، داشته است.
در طول 56سالی که از راهاندازی رادیووتلویزیون در کشورمان میگذرد افزون بر پوشش اخبار که یکی از مهمترین مأموریتهای سازمانی این رسانه تلقی میشود، ارتباط پیوسته و پررنگ با دیگر مدیومهای فرهنگیوهنری نیز همواره در ردیف سیاستهای جدی این سازمان قرار داشته است. در این میان مدیوم سینما بهواسطه مخاطب بیشتر آن نسبت به دیگر مدیومهای نمایشی (تئاتر در اشکال و گونههای متفاوت کلاسیک، عامیانه و خیابانی) که از جذابیت ذاتی و در دسترس بودنش ناشی میشود همواره میان برنامههای تلویزیونی جایگاه بهتر و باثباتتری داشته است. نگاهی به تاریخچه نیمقرن تلویزیون درستی این ادعا را به اثبات میرساند. از برنامههای سینمایی ساده و پیشپاافتاده سالهای آغازین این رسانه که بگذریم از اولین دهه پس از پیروزی انقلاب یعنی دهه 60خورشیدی، هنر هفتم همواره در جدولپخش برنامههای تلویزیونی جایگاه قابلقبولی را به خود اختصاص داده است. از برنامههای نوستالژیک «آن روی سکه» و «سینمای کمدی» به ترتیب با اجرای زندهیاد استاد اکبر عالمی و جمشید گرگین گرفته در دهه 60 تا برنامه خاطرهانگیز «هنر هفتم» در دهه70 که باز هم توسط اکبر عالمی اجرا میشد، برنامه دوستداشتنی «برداشت دو» با اجرای اکبر نبوی در اوایل دهه 80 و سرانجام برنامههای سالهای نزدیکتر به زمان حاضر که تلویزیون با برنامههای نقدگونه هفتگی خود میزبان سینما و علاقهمندانش بود. در این بازه زمانی تلویزیون چهار برنامه سینمایی شاخص داشت که شناختهشدهترین آنها برنامه «هفت» بود که از اوایل سال 1389 پخش آن از شبکه سه آغاز شد. دیگر برنامه مهم سینمایی تلویزیون برنامه«نقد سینما» بود که در سالهای پایانی دهه90 در جدول پخش جمعهشبهای شبکه پنجم سیما قرار داشت.
جدیت رسانه در بررسی فیلمها
برنامه «میزانسن» که سال 1397 از جدولپخش جمعهشبهای شبکه شما روی آنتن میرفت و برنامه خوب و بیحاشیه «شهر فرنگ» با اجرای حمیدرضا مدقق که با پخش در میان بخشهای خبری متنوع شبکه خبر حالوهوای متفاوتی به پنجشبهشبهای این شبکه میداد. البته مطمئنا به این فهرست میتوان برنامههای دیگری را هم اضافه کرد که بهدلیل فاصله گرفتن از زمان پخش آنها و استمرار نداشتنشان، چندان در اذهان ماندگار نشدهاند اما بههر حال وجود چنین فهرستی از اهمیت مدیوم ارزشمند سینما و طرفداران بیشمارش در تلویزیون و جدیت این رسانه در پرداختن به مقولاتی همچون معرفی و نقد آثار روز سینمای ایران و جهان، بررسی فیلمهای مهم و تأثیرگذار تاریخ سینما و نکات فرامتنی این هنر ارزنده حکایت میکند. در این میان شاید تنها نکتهای که میتوان توجه تصمیمگیران و برنامهسازان این حوزه را به آن معطوف کرد، لزوم استمرار ساخت و نبود وقفههای چندماههای است که گاه در پخش این قبیل برنامهها شاهدش هستیم، بهویژه برنامه «هفت» که شاخصترین و باثباتترین برنامه سینمایی تلویزیون و در حکم یک برند برای رسانه است و بهرغم افتوخیزهای ناشی از تغییر چند باره گردانندگانش همچنان برنامهای مورد توجه و اقبال عموم بینندگان تلویزیونی است. بهعنوان سخن آخر با یادآوری اثرات مثبت برنامه عمیق و به دور از حاشیه شهر فرنگ که ششسالواندی از شبکه خبر پخش میشد و بهتازگی بهدلیل تغییرات جدولپخش از دستور پخش خارج شده، میتوان به مدیران و برنامهسازان سایر شبکههایی که بنابه مأموریت تعریفشدهشان تاکنون برنامه سینمایی در آنتن خود نداشتهاند، پیشنهاد داد حتی در اندازههای محدود و مختصر به گزینه همیشه برنده «ساخت برنامه در ارتباط با هنر ارزشمند سینما» توجه بیشتری نشان دهند.