رئیس پیشین سازمان حفاظت‌محیط‌زیست ایران که اتفاقا چهار سال صدارت این حوزه را بر عهده داشته به یک تالاب بین‌المللی ارزشمند به‌عنوان ذخیره‌گاه‌ زیست‌‌کره گفته است «یک مشت علوفه». تلخی ماجرا این است که او رئیس سازمان حفاظت‌محیط‌زیست و معاون رئیس‌جمهوری بود که ادعا داشت «محیط‌زیستی‌ترین دولت» ایران است! وقتی از بلای طبیعت در ایران حرف می‌زنیم، وقتی از آب‌رفتن دریاچه ارومیه می‌گوییم، وقتی از خشکی تالاب‌ها، کم‌آبی، فاجعه وضعیت حیات‌وحش یا از رشد شگفت بیابان‌ها و دودشدن درخت‌ها و جنگل‌های ایران می‌گوییم نباید حتما برویم سراغ تغییرات اقلیمی، حضور چنین تفکری در سازمان‌محیط‌زیست بوده است که وضعیت کنونی ایران در زمینه محیط‌زیست، اینجایی است که می‌بینیم. این‌که ریاست پیشین سازمان حفاظت‌محیط‌زیست یک کشور، تالاب شگفت میانکاله را با چرتکه اندازه‌ می‌گیرد و حکم به بی‌ارزشی آن می‌دهد، تراژدی نیست یک فاجعه مضحک است. احتمالا باید به آن بخندیم!