داستان هیولا از آنجا شروع می‌شود که دکتر نیت ساموئلز (البا) همراه دو دختر کوچکش راهی سفری تفریحی به یک منطقه سرسبز می‌شود. دلیل سفر، التیام بخشیدن به درد و رنج ناشی از دست دادن همسر است. البته این سفر تفریحی در یک کشور آفریقایی است تا بتوان بهانه مناسبی برای حضور یک شیر عظیم‌الجثه در آن پیدا کرد. در همین مکان است که شخصیت‌های اصلی راهشان را گم کرده و با این شیر رودررو می‌شوند.
​​​​​​​این داستان درام ضد تبعیض نژادی، بازگو کننده حکایت معروف تلاش آدم‌ها برای ادامه حیات و مقابله با یک خطر بزرگ طبیعی است. تلاش سازندگان هیولا برای تعریف حکایتی ضد نژادپرستی در فیلمی از ژانر سینمای فاجعه، نکته‌ای است که از نگاه تیزبین منتقدان سینمایی پنهان نمانده است. کارگردانی فیلم را بالتازار کورماکور انجام داده که با داستان‌های مربوط به تلاش و مبارزه برای بقا بیگانه نیست. کورماکور، فیلمساز تحسین شده ایسلندی قبل از این هم در فیلم‌هایی چون «اورست» و «اعماق» داستان‌هایی از این دست را به تصویر کشیده و این بار مضمون مورد علاقه‌اش را با پیام‌های ضد آپارتایدی پنهان و آشکار امروزی جهان غرب همراه کرده است.
به گفته کورماکور در ژانر فاجعه، معمولا داستان‌هایی ترسناک و دلهره‌آور در رابطه با مقابله آدمی با یک نیروی شر پرقدرت تعریف می‌شود. نابرابری بین آدم‌ها با شرایط تحمیلی پیش‌رو، تضاد جذابی را خلق می‌کند که دستمایه و محرک ماجراها می‌شود. در درام دلهره‌آور هیولا، این نیروی شر نمودی عینی‌تر و واقعی‌تر پیدا کرده و به زندگی روزمره مردم بسیار نزدیک‌تر شده است. منتقدانی که فیلم مورد تأیید و پسندشان قرار گرفته برای آن پیش‌بینی موفقیت خوب و بالایی در زمان نمایش عمومی می‌کنند./ ورایتی

کیکاووس زیاری - گروه فرهنگ وهنر