پرسه

پرسه

براندازی با فتوشاپ
براندازی اگر سابق بر این با اغتشاش و تخریب همراه بود، حالا ابزارهای نوین دیگری هم پیدا کرده است. ابزارهایی که البته صحت‌سنجی آن به اندازه تولیدش ساده است. در اغتشاشات اخیر که البته بستر اصلی آن در فضای مجازی است، تصاویری دست به دست می‌شود که هیچ نسبتی با واقعیت ندارد. این تصاویر آن‌قدر به قولی دم‌دستی تولید شده‌اند که به‌راحتی صحت احتمالی آن آشکار می‌شود اما نکته مهم در اینجاست که بدانیم همین ترفندهای منسوخ شده اما همچنان طرفدارانی دارد، موضوعی که نشان می‌دهد وقتی از پایین بودن سواد‌رسانه‌ای در ایران حرف می‌زدیم، منظورمان چه تعدادی بوده است. افرادی که صرف ثبت خبر یا تصویری در این فضا آن را واقعیت می‌دانند و به این معنا گمان می‌کنند چون این تصویر در فضای مجازی به صورت گسترده منتشر شده، پس درست است! همین گمانه است که برخی از براندازان را مجاب می‌کند با ابزاری همچون فتوشاپ دست به تحریف‌هایی به انگیزه هیجانی شدن کاربران می‌زنند. نمونه‌اش تصویر فراگیرشده تازه‌ای از مهسا امینی در فضای مجازی که خب خود تصویر گویای آنچه گفت، است. 

خسارت به سینما
بررسی‌ها نشان می‌دهد ناآرامی‌های اخیر کشور تنها طی هفته ابتدایی، میزان‌ مخاطبان سینما را به یک‌سوم کاهش داده است. ناآرامی‌های اخیر در کشور، علاوه‌بر تمام خسارت‌هایی که در بخش‌های عمومی به‌ همراه آورد، ضربات مهلکی را بر پیکره نحیف سینما وارد کرد. اگر شروع این ناآرامی‌ها را از آخرین شنبه شهریورماه ملاک قرار دهیم و برای آن، یک بازه هفت روزه (تا ساعت ۱۷ روز شنبه که سینماها به مناسبت ایام شهادت تعطیل شدند) تعیین کنیم، می‌بینیم که تعداد مخاطبان، به یک‌سوم تقلیل می‌یابد. با توجه به متوسط میزان استقبال روزانه از سینما که در فصل تابستان، ۴۲ هزار نفر در روزهای عادی و ۱۵۰ هزار نفر در سه‌شنبه‌ها و دو روز پایانی هفته است، سینماها به صورت هفتگی، پذیرای ۶۰۰ هزار مخاطب بودند اما بررسی‌ها نشان می‌دهد این تعداد در بازه مورد اشاره به ۲۳۸ هزار نفر کاهش پیدا کرده است.

پنج‌ضلعی آشوب
اندیشکده آمریکایی «بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها»، که نقش مهمی در شکل‌دهی سیاست خارجی واشنگتن در قبال ایران دارد در ۲ خرداد ۱۴۰۱، یعنی نزدیک به چهار ماه قبل از اغتشاشات اخیر و در بحبوحه اعتراض‌های پراکنده به افزایش قیمت‌ها در گزارشی با عنوان «اعتراضات در ایران اوج گرفته، دولت بایدن می‌تواند کمک کند» به دولت و مقامات آمریکا توصیه می‌کند این نوع اعتراض‌ها را جدی بگیرند و از آنها حمایت کنند. 
به‌‌رغم این‌که شواهد و تجربه تاریخی نشان می‌دهد، دولت آمریکا به عنوان دشمن اصلی مردم ایران در دهه‌های گذشته و دست‌کم در سال‌های اخیر، یکی از حامیان اصلی ایجاد ناآرامی و خشونت خیابانی در ایران بوده، نویسندگان این گزارش مدعی می‌شوند که دولت آمریکا تاکنون به اعتراض‌های خیابانی در ایران توجه نداشته و همیشه سیاست «محتاطانه» در پیش گرفته، حتی در ناآرامی‌های سال ۸۸ موسوم به «جنبش‌سبز» نیز دولت آمریکا در «حمایت از معترضان در ایران» موفق نبود!