آمار جانباختگان ناشی از کرونا در کشورمان مجدد رکورد زد. به نحوی که اوایل مرداد، بیشترین تعداد فوتی‌های روزانه ناشی از کرونا در کشورمان به 235نفر رسید و هفته پیش نیز ابتدا همین رکورد 235نفر تکرار شد و بعد هم آمار مرگ‌ومیر روزانه به 239نفر افزایش یافت و دیروز هم متاسفانه این تعداد به 251نفر رسید. حال اگر قرار باشد سیر صعودی میزان ابتلا و مرگ‌ومیر این بیماری بازهم ادامه پیدا کند، دو راه بیشتر پیش پای نظام درمانی کشور باقی نمی‌ماند. راه نخست آن است که ما پذیرش مبتلایان به کرونا را محدود کنیم که به این شکل، بخش زیادی از بیماران کرونایی بلاتکلیف خواهند شد و راه دوم آن که ما همه خدمات بیمارستانی را در اختیار بیماران مبتلا به کرونا قرار دهیم که در آن صورت هم، بیماران غیرکرونایی با دشواری‌های زیادی مواجه می‌شوند.
البته تا امروز همکاران ما در سراسر کشور تلاش داشته‌اند تا حد امکان هیچ بیماری به دلیل کمبود تخت‌های بستری پشت در بیمارستان نماند، اما اگر سیر صعودی ابتلا به کرونا به همین شکل ادامه پیدا کند، دیگر راهکارهایی که تاکنون بیمارستان‌های کشور برای مدیریت تعداد بیماران اجرا کرده‌اند، پاسخگو نخواهد بود و این خطر احساس می‌شود که در روزهای آتی ما نتوانیم به همه بیماران، خدمات لازم را ارائه دهیم. این در حالی است که بسیاری از بیماران کرونایی در وضعیتی قرار دارند که اگر خدمات بیمارستانی مطلوب به آنها ارائه نشود، بدحال می‌شوند و به همین علت، در صورت پایان یافتن ظرفیت بیمارستان‌ها برای رسیدگی به مبتلایان به کرونا، قطعا شاهد تصاعدی شدن سیر مرگ‌ومیر ناشی از این بیماری خواهیم بود.
در این شرایط، ما چاره دیگری نداریم جز این که میزان ابتلا به کرونا را کنترل کنیم تا تعداد مراجعات روزانه به کرونا نیز کاهش یابد. البته برای اعمال محدودیت‌های کرونایی ابتدا باید داده‌های کاملی از مراکز تجمعی مختلف جمع‌آوری شود و بعد هم تلاش داشته باشیم زنجیره انتقال را در آن مراکز خاص کمتر کنیم. زیرا اکنون دیگر نمی‌توان برای اعمال محدودیت‌ها مانند ماه‌های ابتدایی آن عمل کرد و ما وظیفه داریم با کسب اطلاعات دقیق‌تر به صورت هدفمندتر برای اعمال محدودیت‌ها برنامه‌ریزی کنیم.
اکنون مهم‌ترین مشکل نظام درمانی کشور، فرسودگی است، زیرا در ماه‌های اخیر ما ناچار شده‌ایم برای ارائه خدمات ویژه به بیماران بدحال مبتلا به کرونا، بخش‌های عادی خود را به بخش ویژه تبدیل کنیم. این در حالی است که اصولا تعداد پرسنل مورد نیاز به ازای هر تخت در بخش ویژه چهاربرابر بخش عادی است، ولی ما در ماه‌های اخیر با وجود افزودن تعداد بخش‌های ویژه، بسیار کمتر از حد نیاز به نیروهای درمانی بیمارستان‌ها اضافه کرده‌ایم و همین مساله باعث شده است فشار کاری سنگینی بر کادر درمانی ما وارد شود. اما می‌دانیم یکی از مهم‌ترین عوامل رشد احتمال ابتلا به کرونا خستگی جسمی است و به همین دلیل، کادر درمان ما به دلیل خستگی ناشی از کار زیاد و استراحت کمتر از میزان نیاز، در معرض ابتلا به کرونا هستند و همین موضوع باعث ابتلای خیل وسیعی از نیروهای نظام سلامت به کرونا شده است.