گفت‌وگو با مجید مظفری درباره رابطه‌اش با دخترش «نیکی»
به دخترم گفتم روی من حساب کن
در کشور ما، سال‌هاست میلاد حضرت معصومه(س) به عنوان روز دختر گرامی داشته می‌شود. سال‌هاست ما ایرانی‌ها در این روز به دخترانمان هدیه می‌دهیم و به آنها یادآور می‌شویم وجودی ارزشمند دارند، می‌توانند رشد کنند، قابلیت‌ها، استعدادها و توانمندهای خود را در عرصه‌های مختلف فردی، خانوادگی و اجتماعی بروز داده و به عنوان فردی موفق به زندگی خود ادامه دهند. به آنها یاد می‌دهیم سلامت و شادی را در اولویت قرار دهند و برای خود ارزش زیادی قائل شوند. همه اینها را دین اسلام از همان اول به پیروان خود یادآور شد. حضرت محمد(ص) برای زنان ارزش زیادی قائل بود و این ارزشمندی را در عمل و گفتارش همیشه نشان می‌داد. این‌که برای دخترش حضرت فاطمه(س) مرتبه بالایی در نظر گرفته بود و آن مرتبه را مدام یادآوری می‌کرد. پیامبر ما تمام عشق زمینی‌اش را نثار دخترش می‌کرد تا دیگران بیاموزند با دختر چگونه رفتاری باید داشته باشند. جهان متمدن غرب اما از ما دیرتر متوجه این نکته شد که اگر قرار است به دختران یادآوری شود که موجودات ارزشمندی هستند باید روزی را به‌نام آنها در تقویم ثبت کند. در سال۲۰۰۳ بود که سازمان ملل روز۱۱ اکتبر را به نام روز جهانی دختر معرفی کرد. خیلی از کشورها اما به این نامگذاری اعتنایی نکردند و اولین کشوری که برای روز جهانی دختر برنامه‌هایی را در نظر گرفت، آلمان بود و به مرور دیگر کشورها هم به آن اعتنا کردند. اما هنوز هم در کشورهای زیادی است که دختران از کمترین حق حیات برخوردارند و باید برای به دست آوردن ابتدایی‌ترین آنها از جمله حق تحصیل و سواد مبارزه کنند. در کشور هند که از نظر تکنولوژی یکی از پیشرفته‌ترین کشورهاست، اما هنوز تعداد زیادی از مردمانش فرزند دختر را کسر شأن خود می‌دانند و آسیب‌زدن به دختران و خشونت علیه زنان در این کشور بسیار زیاد است. در کشورهای آفریقایی و برخی کشورهای عربی هنوز دختران به عنوان موجودی زنده به رسمیت شناخته نمی‌شوند و از حقوق شهروندی بی‌بهره‌اند. با این اوصاف ما ایرانی‌ها این فرصت را داریم که در طول سال دو بار ارزشمندی دخترانمان را یادآوری کنیم. یکی روز میلاد حضرت معصومه(س) و دیگری روز جهانی دختر.
رابطه خوبی که مجید مظفری با دخترش نیکی دارد، زبانزد عام و خاص شده است. آنها هم پدر و دخترند هم بهترین دوستان یکدیگر. به مناسبت روز جهانی دختر با مظفری هم‌صحبت شدم تا درباره این رابطه خوب برایمان بگوید.
عدد بی‌ارزش سن شناسنامه‌ای
از مظفری می‌پرسم حدود ۳۷سال با دخترتان اختلاف سن دارید در دوره‌ای که خیلی‌ها از اختلاف بین نسل‌ها صحبت می‌کنند، اما شما از این مساله آسیب ندیده‌اید.
می‌گوید: سن که یک عدد بی‌ارزش در شناسنامه است. نه جان دارد و نه کاری می‌تواند بکند. آنچه مهم است، آدم‌ها هستند که با روح و قلب خود به زندگی و روزهای آن مفهوم می‌دهند. سن شناسنامه‌ای من و دخترم هیچ ربطی به میزان رفاقت ما با هم ندارد. من عاشقانه او را دوست دارم و امیدوارم همه پدران نسبت به دخترانشان همین حس را داشته باشند. به عنوان یک پدر به همه دختران سرزمینم روز جهانی دختر را تبریک می‌گویم و برایشان آرزوی سفید بختی می‌کنم و امیدوارم بهترین‌ها برایشان رقم بخورد.
صلح خانوادگی
به مظفری می‌گویم، ارتباط خوبی که با دخترتان دارید احتمالا ریشه در خانواده‌ای دارد که خودتان در آن بزرگ شده‌اید...
می‌گوید: دقیقا! من در یک خانواده پرجمعیت متولد و بزرگ شدم. ارتباط بین پدر و مادرم بسیار عالی بود. در تمام عمرم ندیدم حتی برای یک‌بار هم که شده آنها به هم بی‌حرمتی کنند یا اختلاف داشته باشند. در خانه ما همیشه صلح برقرار بود. من خواهر دوقلو دارم، رابطه‌ام با خواهرم بی‌نظیر بود و همه اینها به من یاد داد باید چگونه رفتار کنم که خانواده‌ای ایمن داشته باشم. از پدرم و برادرانم آموختم وقتی در خانواده بتوانی حرف بزنی و با دیگر اعضای خانواده رفیق باشی، به دیگران که خارج از خانواده هستند نیاز نداری. فضای خانه پدری را به خانواده خودم هم آوردم و همه تلاشم را کردم خانواده ایمنی را شکل بدهم که خدا را شکر موفق شدم. با همسرم تا بود رابطه عالی داشتم و با دخترم نیز. من و نیکی علاوه بر این که پدر و دختر هستیم، رفیق هم هستیم. نیکی همه مسائلش را به من می‌گوید حتی اگر از او نپرسم. حتی اگر ربطی به من نداشته باشد. همه دوستانش را می‌شناسم و همه رفت و آمدهایش را می‌دانم. ما زیاد با هم حرف می‌زنیم و به نظرم این گفت‌وگوهای دائمی برای هر پدر و فرزندی لازم است. بین ما احترام و اعتماد متقابل شکل گرفته و بنیه‌اش آن‌قدر قوی است که دیگر آسیب‌پذیر نیست.
به نظرم اعتماد و احترام باید بین همه اعضای خانواده به‌خصوص بین پدر و دختران شکل بگیرد. دختران وقتی در کنار پدر احساس آرامش و اطمینان داشته باشند تصمیمات درست‌تری می‌گیرند. من به نیکی از همان اول گفته‌ام روی من حساب کن. این را فقط در کلام نگفته‌ام. هر زمان که دخترم به من نیاز داشته، حضور داشته‌ام هر زمان که تایید مرا می‌خواسته، تاییدش کرده‌ام چون می‌دانم درست‌ترین انتخاب را دارد. از وقتی بچه بود روی انتخاب‌های درست با او صحبت کردم و تلاش کردم مهارت درست انتخاب کردن را یاد بگیرد. وقتی خانواده، پدر و مادر به فرزندان مهارت‌ها و اصول درست زندگی را یاد بدهند و باور داشته باشند کم نگذاشته‌اند، فرزند خود را تایید خواهند کرد. زیاد اهل نصیحت نیستم چون معتقدم بچه‌ها ما را می‌بینند و یاد می‌گیرند. اگر می‌خواهم بچه‌ام در تمام مراحل زندگی‌اش درست رفتار کند باید از همان اول به خودم یادآوری کنم که او، مرا به عنوان اولین الگویش می‌بیند و همه دیده‌هایش را ثبت کرده و در زندگی اول از آنها استفاده می‌کند. پس باید حواسم باشد جوری رفتار نکنم که بدآموزی داشته باشم و فرزندم که بزرگ شد به جای رفتار مطلوب و درست زندگی سختی را تجربه کند.
صبور باش
گاهی هم شده که از رفتار یا تصمیم نیکی ناراحت شده‌ام، اما با او صحبت کرده و توضیح داده‌ام که من از تو ناراحت نیستم، برای تو ناراحتم. برای اتفاقات ناخوشایندی که برایت رقم خواهد خورد ناراحتم. این دو تا با هم فرق دارند. در این روش فرزندت متوجه می‌شود تو همچنان او را دوست داری، بی‌قید و شرط. اما نگرانش هستی و تلاش می‌کنی اگر او قدم اشتباهی برداشته و به تو گفته، کمکش کنی که اصلاحش کنی. همچنان پشتش هستی و تنهایش نمی‌گذاری. اعتقادی به نصیحت‌های مدام ندارم، اما به باور من صحبت کردن کارگشاست. به نیکی همیشه توصیه می‌کنم؛ صبور باش حتی وقتی شرایط به نفعت نیست.آرام که باشی، صبر که داشته باشی، راهی برای حل مساله پیدا خواهی کرد. عصبانیت و عجله آسیب‌ها را بیشتر می‌کند. هرگز نگذار دیگران آن‌قدر قوی باشند که تو را عصبانی کنند. تو که آرام باشی آنها مجبور می‌شوند، آرام باشند و به حرفت گوش کنند، آن وقت است که برگ برنده دست توست.
رابطه خوبی که مجید مظفری با دخترش نیکی دارد، زبانزد عام و خاص شده است. آنها هم پدر و دخترند هم بهترین دوستان یکدیگر. به مناسبت روز جهانی دختر با مظفری هم‌صحبت شدم تا درباره این رابطه خوب برایمان بگوید.
عدد بی‌ارزش سن شناسنامه‌ای
از مظفری می‌پرسم حدود ۳۷سال با دخترتان اختلاف سن دارید در دوره‌ای که خیلی‌ها از اختلاف بین نسل‌ها صحبت می‌کنند، اما شما از این مساله آسیب ندیده‌اید.
می‌گوید: سن که یک عدد بی‌ارزش در شناسنامه است. نه جان دارد و نه کاری می‌تواند بکند. آنچه مهم است، آدم‌ها هستند که با روح و قلب خود به زندگی و روزهای آن مفهوم می‌دهند. سن شناسنامه‌ای من و دخترم هیچ ربطی به میزان رفاقت ما با هم ندارد. من عاشقانه او را دوست دارم و امیدوارم همه پدران نسبت به دخترانشان همین حس را داشته باشند. به عنوان یک پدر به همه دختران سرزمینم روز جهانی دختر را تبریک می‌گویم و برایشان آرزوی سفید بختی می‌کنم و امیدوارم بهترین‌ها برایشان رقم بخورد.
صلح خانوادگی
به مظفری می‌گویم، ارتباط خوبی که با دخترتان دارید احتمالا ریشه در خانواده‌ای دارد که خودتان در آن بزرگ شده‌اید...
می‌گوید: دقیقا! من در یک خانواده پرجمعیت متولد و بزرگ شدم. ارتباط بین پدر و مادرم بسیار عالی بود. در تمام عمرم ندیدم حتی برای یک‌بار هم که شده آنها به هم بی‌حرمتی کنند یا اختلاف داشته باشند. در خانه ما همیشه صلح برقرار بود. من خواهر دوقلو دارم، رابطه‌ام با خواهرم بی‌نظیر بود و همه اینها به من یاد داد باید چگونه رفتار کنم که خانواده‌ای ایمن داشته باشم. از پدرم و برادرانم آموختم وقتی در خانواده بتوانی حرف بزنی و با دیگر اعضای خانواده رفیق باشی، به دیگران که خارج از خانواده هستند نیاز نداری. فضای خانه پدری را به خانواده خودم هم آوردم و همه تلاشم را کردم خانواده ایمنی را شکل بدهم که خدا را شکر موفق شدم. با همسرم تا بود رابطه عالی داشتم و با دخترم نیز. من و نیکی علاوه بر این که پدر و دختر هستیم، رفیق هم هستیم. نیکی همه مسائلش را به من می‌گوید حتی اگر از او نپرسم. حتی اگر ربطی به من نداشته باشد. همه دوستانش را می‌شناسم و همه رفت و آمدهایش را می‌دانم. ما زیاد با هم حرف می‌زنیم و به نظرم این گفت‌وگوهای دائمی برای هر پدر و فرزندی لازم است. بین ما احترام و اعتماد متقابل شکل گرفته و بنیه‌اش آن‌قدر قوی است که دیگر آسیب‌پذیر نیست.
به نظرم اعتماد و احترام باید بین همه اعضای خانواده به‌خصوص بین پدر و دختران شکل بگیرد. دختران وقتی در کنار پدر احساس آرامش و اطمینان داشته باشند تصمیمات درست‌تری می‌گیرند. من به نیکی از همان اول گفته‌ام روی من حساب کن. این را فقط در کلام نگفته‌ام. هر زمان که دخترم به من نیاز داشته، حضور داشته‌ام هر زمان که تایید مرا می‌خواسته، تاییدش کرده‌ام چون می‌دانم درست‌ترین انتخاب را دارد. از وقتی بچه بود روی انتخاب‌های درست با او صحبت کردم و تلاش کردم مهارت درست انتخاب کردن را یاد بگیرد. وقتی خانواده، پدر و مادر به فرزندان مهارت‌ها و اصول درست زندگی را یاد بدهند و باور داشته باشند کم نگذاشته‌اند، فرزند خود را تایید خواهند کرد. زیاد اهل نصیحت نیستم چون معتقدم بچه‌ها ما را می‌بینند و یاد می‌گیرند. اگر می‌خواهم بچه‌ام در تمام مراحل زندگی‌اش درست رفتار کند باید از همان اول به خودم یادآوری کنم که او، مرا به عنوان اولین الگویش می‌بیند و همه دیده‌هایش را ثبت کرده و در زندگی اول از آنها استفاده می‌کند. پس باید حواسم باشد جوری رفتار نکنم که بدآموزی داشته باشم و فرزندم که بزرگ شد به جای رفتار مطلوب و درست زندگی سختی را تجربه کند.
صبور باش
گاهی هم شده که از رفتار یا تصمیم نیکی ناراحت شده‌ام، اما با او صحبت کرده و توضیح داده‌ام که من از تو ناراحت نیستم، برای تو ناراحتم. برای اتفاقات ناخوشایندی که برایت رقم خواهد خورد ناراحتم. این دو تا با هم فرق دارند. در این روش فرزندت متوجه می‌شود تو همچنان او را دوست داری، بی‌قید و شرط. اما نگرانش هستی و تلاش می‌کنی اگر او قدم اشتباهی برداشته و به تو گفته، کمکش کنی که اصلاحش کنی. همچنان پشتش هستی و تنهایش نمی‌گذاری. اعتقادی به نصیحت‌های مدام ندارم، اما به باور من صحبت کردن کارگشاست. به نیکی همیشه توصیه می‌کنم؛ صبور باش حتی وقتی شرایط به نفعت نیست.آرام که باشی، صبر که داشته باشی، راهی برای حل مساله پیدا خواهی کرد. عصبانیت و عجله آسیب‌ها را بیشتر می‌کند. هرگز نگذار دیگران آن‌قدر قوی باشند که تو را عصبانی کنند. تو که آرام باشی آنها مجبور می‌شوند، آرام باشند و به حرفت گوش کنند، آن وقت است که برگ برنده دست توست.
