موزه هنرهای معاصر از هفته آینده میزبان نمایشگاهی از آثار هنرمندان پیش و پس از انقلاب می‌شود
هنر اعتراضی و انقلابی در نمایشگاه «آینه در آینه»
نشست خبری نمایشگاه «آینه در آینه» که مروری بر تحولات
هنر معاصر ایران
(۱۳۶۳-۱۳۵۳) دارد و به‌عنوان بخش جنبی چهاردهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر روز سه‌شنبه ۲8دی گشایش می‌یابد، دیروز با حضور احسان آقایی رئیس موزه هنرهای معاصر تهران، سیدعباس‌میرهاشمی دبیرکل چهاردهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر، کیانوش معتقدی کیوریتور نمایشگاه آینه در آینه و حسن نوفرستی مدیر روابط عمومی موزه هنرهای معاصر برگزار شد.
مروری بر هنر اعتراضی
احسان آقایی در ابتدای این نشست با اشاره به این‌که نمایشگاه آینه در آینه با حمایت جشنواره هنرهای تجسمی فجر برگزار می‌شود، تصریح کرد: این جشنواره به دوره‌ای از هنر معاصر ایران می‌پردازد که از جریان هنر اعتراضی آغاز می‌شود و در نهایت به هنر انقلاب و بعد هنر جنگ پیوند می‌خورد. همه ما می‌دانیم جریان هنر اعتراضی در دوره معاصر تاریخ کشورمان تقریبا از انقلاب مشروطه آغاز می‌شود و در برهه‌هایی مثل کودتای 28مرداد 1332 و بعدها حتی در گوشه‌هایی از جریان هنر سقاخانه‌ای این جریان اعتراضی قابل خوانش است. طی دهه‌های اخیر بارها در مورد هنر اعتراضی و انقلابی ایران نمایشگاهی برگزار شده که همگی معمولا از دو گرایش غالب برخوردار هستند. نمایشگاه‌هایی که در داخل ایران برگزار شده به وجهه معنایی آثار بیشتر پرداخته و نمایشگاه‌هایی که در خارج برگزار شده با نگاهی اوریانتالیستی فضای هنر اعتراضی در ایران را نگریسته. از این رو موزه هنرهای معاصر سال‌ها بود فکر می‌کرد جریان هنر اعتراضی را از نگاه آرتیستیک بررسی کند.
تمرکز بر نقاشی و نقاشی دیواری
سیدعباس‌میرهاشمی،دبیرکل چهاردهمین جشنواره هنرهای تجسمی در این نشست گفت: بعد از بررسی‌های زیادی که درباره دوره‌های مختلف جشنواره صورت گرفت، قرار شد نسبت به ساختار جشنواره اصلاحاتی صورت بگیرد. بنابراین یکی از موضوعاتی که قرار شد در این جشنواره دنبال شود، بحث حمایتی از موضوعات و عنوان‌های پژوهشی بود که امیدوارم این اتفاق در دوره‌های بعدی جشنواره هم رخ دهد، چراکه تکرارش باعث می‌شود خلأهای بسیاری که در حوزه هنرهای تجسمی داریم، پوشش داده شود. چهاردهمین جشنواره تجسمی فجر چند بخش جنبی دارد که نمایشگاه آینه در آینه، یکی از آنهاست. در این بخش و نمایشگاه، ضمن این‌که حوزه پژوهش هنری را مدنظر قرار دادیم، سعی کردیم در برنامه زمان‌بندی موزه هنرهای معاصر تهران نیز اختلال ایجاد نکنیم. در این نمایشگاه، آثاری به نمایش گذاشته می‌شود که به رویکرد اعتراضی و انقلابی اشاره دارند و بحث پرداختن به موضوعات پژوهشی نیز عقبه آنهاست.
در ادامه، کیانوش معتقدی که نمایش گردانی این نمایشگاه را به‌عهده دارد، درباره ایده نمایشگاه خاطرنشان کرد: در این نمایشگاه تمرکزمان به مدیوم نقاشی و نقاشی دیواری محدود می‌شود و سعی می‌کنیم با چیدمان آثار براساس سیر تاریخی و گزینشی از بین این‌همه آثاری که وجود دارد و هنرمندان مختلف یک روایت منصفانه مبتنی بر جریان شناسی تاریخ هنر را با موضوع هنر انتقادی و پس از آن رسیدن آن به هنر انقلاب ارائه کنیم. ما بعد از چهل و اندی سال این شانس را داریم که نمونه‌های فوق العاده بی‌نظیری را از گنجینه موزه معاصر در این نمایشگاه به معرض دید عموم بگذاریم. نمایشگاه را طوری چیدمان کرده‌ایم که در شروع یک مقدمه و معرفی از شکل‌گیری هنر اعتراضی پیش از انقلاب داریم. همین طور روایتی از هنر قهوه خانه به عنوان ژانر مهم ملی که به نوعی آن هم بعدا یکی از ریشه‌های شکل‌گیری هنر اعتراضی می‌شود. تمام تلاش ما بر این بوده که در این نمایشگاه به روایتی منصفانه از تاریخ هنر نسبت به یکی از مهم‌ترین مقاطع تاریخ هنر بپردازیم. همچنین در این نمایشگاه آثاری از هنرمندانی چون ایوب امدادیان، هانیبال‌الخاص، کاظم‌چلیپا، سیروس مقدم، اردشیر محصص، علی اکبر صادقی، رحیم ناج فر و... وجود دارد.
هنر معاصر ایران
(۱۳۶۳-۱۳۵۳) دارد و به‌عنوان بخش جنبی چهاردهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر روز سه‌شنبه ۲8دی گشایش می‌یابد، دیروز با حضور احسان آقایی رئیس موزه هنرهای معاصر تهران، سیدعباس‌میرهاشمی دبیرکل چهاردهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر، کیانوش معتقدی کیوریتور نمایشگاه آینه در آینه و حسن نوفرستی مدیر روابط عمومی موزه هنرهای معاصر برگزار شد.
مروری بر هنر اعتراضی
احسان آقایی در ابتدای این نشست با اشاره به این‌که نمایشگاه آینه در آینه با حمایت جشنواره هنرهای تجسمی فجر برگزار می‌شود، تصریح کرد: این جشنواره به دوره‌ای از هنر معاصر ایران می‌پردازد که از جریان هنر اعتراضی آغاز می‌شود و در نهایت به هنر انقلاب و بعد هنر جنگ پیوند می‌خورد. همه ما می‌دانیم جریان هنر اعتراضی در دوره معاصر تاریخ کشورمان تقریبا از انقلاب مشروطه آغاز می‌شود و در برهه‌هایی مثل کودتای 28مرداد 1332 و بعدها حتی در گوشه‌هایی از جریان هنر سقاخانه‌ای این جریان اعتراضی قابل خوانش است. طی دهه‌های اخیر بارها در مورد هنر اعتراضی و انقلابی ایران نمایشگاهی برگزار شده که همگی معمولا از دو گرایش غالب برخوردار هستند. نمایشگاه‌هایی که در داخل ایران برگزار شده به وجهه معنایی آثار بیشتر پرداخته و نمایشگاه‌هایی که در خارج برگزار شده با نگاهی اوریانتالیستی فضای هنر اعتراضی در ایران را نگریسته. از این رو موزه هنرهای معاصر سال‌ها بود فکر می‌کرد جریان هنر اعتراضی را از نگاه آرتیستیک بررسی کند.
تمرکز بر نقاشی و نقاشی دیواری
سیدعباس‌میرهاشمی،دبیرکل چهاردهمین جشنواره هنرهای تجسمی در این نشست گفت: بعد از بررسی‌های زیادی که درباره دوره‌های مختلف جشنواره صورت گرفت، قرار شد نسبت به ساختار جشنواره اصلاحاتی صورت بگیرد. بنابراین یکی از موضوعاتی که قرار شد در این جشنواره دنبال شود، بحث حمایتی از موضوعات و عنوان‌های پژوهشی بود که امیدوارم این اتفاق در دوره‌های بعدی جشنواره هم رخ دهد، چراکه تکرارش باعث می‌شود خلأهای بسیاری که در حوزه هنرهای تجسمی داریم، پوشش داده شود. چهاردهمین جشنواره تجسمی فجر چند بخش جنبی دارد که نمایشگاه آینه در آینه، یکی از آنهاست. در این بخش و نمایشگاه، ضمن این‌که حوزه پژوهش هنری را مدنظر قرار دادیم، سعی کردیم در برنامه زمان‌بندی موزه هنرهای معاصر تهران نیز اختلال ایجاد نکنیم. در این نمایشگاه، آثاری به نمایش گذاشته می‌شود که به رویکرد اعتراضی و انقلابی اشاره دارند و بحث پرداختن به موضوعات پژوهشی نیز عقبه آنهاست.
در ادامه، کیانوش معتقدی که نمایش گردانی این نمایشگاه را به‌عهده دارد، درباره ایده نمایشگاه خاطرنشان کرد: در این نمایشگاه تمرکزمان به مدیوم نقاشی و نقاشی دیواری محدود می‌شود و سعی می‌کنیم با چیدمان آثار براساس سیر تاریخی و گزینشی از بین این‌همه آثاری که وجود دارد و هنرمندان مختلف یک روایت منصفانه مبتنی بر جریان شناسی تاریخ هنر را با موضوع هنر انتقادی و پس از آن رسیدن آن به هنر انقلاب ارائه کنیم. ما بعد از چهل و اندی سال این شانس را داریم که نمونه‌های فوق العاده بی‌نظیری را از گنجینه موزه معاصر در این نمایشگاه به معرض دید عموم بگذاریم. نمایشگاه را طوری چیدمان کرده‌ایم که در شروع یک مقدمه و معرفی از شکل‌گیری هنر اعتراضی پیش از انقلاب داریم. همین طور روایتی از هنر قهوه خانه به عنوان ژانر مهم ملی که به نوعی آن هم بعدا یکی از ریشه‌های شکل‌گیری هنر اعتراضی می‌شود. تمام تلاش ما بر این بوده که در این نمایشگاه به روایتی منصفانه از تاریخ هنر نسبت به یکی از مهم‌ترین مقاطع تاریخ هنر بپردازیم. همچنین در این نمایشگاه آثاری از هنرمندانی چون ایوب امدادیان، هانیبال‌الخاص، کاظم‌چلیپا، سیروس مقدم، اردشیر محصص، علی اکبر صادقی، رحیم ناج فر و... وجود دارد.
