جهانگیر الماسی، بازیگر و کارگردان:
تولید سریال‌های تاریخی در گرو اعتماد به کاربلدان
«این‌که می‌گویند برای تولید سریال‌های تاریخی، بودجه نیست را قبول ندارم. همین حالا کلی سریال در حال تولید است و در میان آنها سریال‌های تاریخی هم هست ولی مشکل این است که آیا از کاربلدان برای تولید استفاده می‌شود؟»
جهانگیر الماسی، بازیگر باسابقه با بیان مطلب فوق به جام‌جم ادامه داد: در سال‌های اخیر هم در تلویزیون و هم در شبکه خانگی در ژانر تاریخی ورود کرده‌اند و نوعی تاریخ‌نگاری عاشقانه با مایه‌های ملودرام را تجربه می‌کنند ولی همچنان بهترین سریال‌های تاریخی ما متعلق به تلویزیون است.
بازیگر سریال‌های «کوچک‌جنگلی» و «در چشم باد» و «هزاردستان» ادامه داد: تلویزیون عادت داشته که از حرفه‌ای‌ها برای ساخت سریال تاریخی استفاده کند و در این رهگذر کارگردانانی مثل بهروز افخمی و مسعود جعفری‌جوزانی و علی حاتمی داشته‌ایم که ماندگارترین سریال‌های تاریخی را برای تلویزیون تولید کردند و اگر بخواهیم بازهم در گونه تاریخی موفق عمل کنیم راهش رفتن سراغ همین افراد کاربلد و حرفه‌ای است.
الماسی با اشاره به تجربیاتش از کار در سریال‌های تاریخی تلویزیون بیان کرد: در همان سریال کوچک‌جنگلی یا در چشم باد گاهی نیمه‌شب آفیش می‌شدیم تا یک پلان ضبط شود ولی تمام بازیگران، از بازیگران مطرح تا بازیگران فرعی را می‌دیدیم که با اشتیاق و به‌موقع سر کار حاضرند چون می‌دانستند با یک ساختار حرفه‌ای طرفند و جا برای کاهلی نیست.
این بازیگر درباره قاطی‌کردن تاریخ با مایه‌های ملودرام که این سال‌ها در سریال‌ها باب‌شده بیان کرد: این‌که تاریخ را رها کنیم که به ماجراهای عاشقانه و سطحی بپردازیم کلا ژانر تاریخی را از نفس می‌اندازد و ارزش‌های کار را پایین می‌آورد. وقتی بناست یک واقعه تاریخی را در دل سریالی تحلیل و واکاوی کنیم ایرادی ندارد که از مراودات انسانی و رفتارهای آدمیان در آن دوره تاریخی هم داستان بیاوریم ولی این‌که تاریخ را بهانه کنیم برای خرده‌مایه‌های عاشقانه، چندان منطقی نیست.
در این سال‌ها سریال‌هایی ساخته شده است که رگه‌های تاریخی دارند. همین الان چند سریال درجه الف ویژه و الف و ب تاریخی در تهران و استان‌ها در حال ساخت است، بنابراین چندان بحث بودجه مطرح نیست. نکته مهم استفاده‌نکردن از کارگردان و نویسندگان امتحان‌پس‌داده در این عرصه است. در این سال‌ها امثال میرباقری و ضیاءالدین دری و جوزانی را داشته‌ایم که سریال‌های تاریخی خوبی ساخته‌اند ولی این استفاده از کاربلدان، گسترش نمی‌یابد.
این بازیگر باسابقه خاطرنشان ساخت: در سریال‌سازی سال‌های اخیر و به‌خصوص در پلتفرم‌ها به سمت کمیت‌گرایی مفرط رفته‌اند که نتیجه‌اش شده سریال‌های مطول و خسته‌کننده که بعضا در میانه تعطیل می‌شوند.
وی افزود: باید در سریال‌سازی و علی‌الخصوص سریال‌سازی تاریخی به سمت کار پژوهشی ویژه رفت و به‌شدت غور کرد. باید با مطالعات پیش از نگارش فیلمنامه و با دست پر و با حضور نویسندگان زبده به سمت فیلمنامه‌نویسی رفت تا کیفیت کار رشد پیدا کند. وقتی فیلمنامه‌های جامع در اختیار باشد مشخصا کیفیت داستانی سریال هم بالا می‌رود. سریالی مثل هزاردستان حاصل هزاران ساعت کار مطالعاتی علی حاتمی بود که به نتیجه رسید و نهایتا در 15 قسمت
روی آنتن رفت.
بازیگر سریال‌های «پس از باران» و «طفلان مسلم» تاکید کرد: در سریال‌سازی، تجربه‌ای که در تلویزیون داریم بسیار باارزش است و این تجربه در ژانر تاریخی بسیار باارزش‌تر است. پس باید هر فردی که می‌خواهد سریال تاریخی تازه‌ای برای تلویزیون بسازد بر مبنای همین تجربیات باشد و به‌اصطلاح چرخ را از نو اختراع نکند بماند که تاریخی‌سازی نمی‌شود یک‌شبه رخ دهد و باید تجربیات قبلی در فرد وجود داشته باشد که بشود به او اعتماد کرد و کار تاریخی تازه‌ای را به او سپرد.
جهانگیر الماسی، بازیگر باسابقه با بیان مطلب فوق به جام‌جم ادامه داد: در سال‌های اخیر هم در تلویزیون و هم در شبکه خانگی در ژانر تاریخی ورود کرده‌اند و نوعی تاریخ‌نگاری عاشقانه با مایه‌های ملودرام را تجربه می‌کنند ولی همچنان بهترین سریال‌های تاریخی ما متعلق به تلویزیون است.
بازیگر سریال‌های «کوچک‌جنگلی» و «در چشم باد» و «هزاردستان» ادامه داد: تلویزیون عادت داشته که از حرفه‌ای‌ها برای ساخت سریال تاریخی استفاده کند و در این رهگذر کارگردانانی مثل بهروز افخمی و مسعود جعفری‌جوزانی و علی حاتمی داشته‌ایم که ماندگارترین سریال‌های تاریخی را برای تلویزیون تولید کردند و اگر بخواهیم بازهم در گونه تاریخی موفق عمل کنیم راهش رفتن سراغ همین افراد کاربلد و حرفه‌ای است.
الماسی با اشاره به تجربیاتش از کار در سریال‌های تاریخی تلویزیون بیان کرد: در همان سریال کوچک‌جنگلی یا در چشم باد گاهی نیمه‌شب آفیش می‌شدیم تا یک پلان ضبط شود ولی تمام بازیگران، از بازیگران مطرح تا بازیگران فرعی را می‌دیدیم که با اشتیاق و به‌موقع سر کار حاضرند چون می‌دانستند با یک ساختار حرفه‌ای طرفند و جا برای کاهلی نیست.
این بازیگر درباره قاطی‌کردن تاریخ با مایه‌های ملودرام که این سال‌ها در سریال‌ها باب‌شده بیان کرد: این‌که تاریخ را رها کنیم که به ماجراهای عاشقانه و سطحی بپردازیم کلا ژانر تاریخی را از نفس می‌اندازد و ارزش‌های کار را پایین می‌آورد. وقتی بناست یک واقعه تاریخی را در دل سریالی تحلیل و واکاوی کنیم ایرادی ندارد که از مراودات انسانی و رفتارهای آدمیان در آن دوره تاریخی هم داستان بیاوریم ولی این‌که تاریخ را بهانه کنیم برای خرده‌مایه‌های عاشقانه، چندان منطقی نیست.
در این سال‌ها سریال‌هایی ساخته شده است که رگه‌های تاریخی دارند. همین الان چند سریال درجه الف ویژه و الف و ب تاریخی در تهران و استان‌ها در حال ساخت است، بنابراین چندان بحث بودجه مطرح نیست. نکته مهم استفاده‌نکردن از کارگردان و نویسندگان امتحان‌پس‌داده در این عرصه است. در این سال‌ها امثال میرباقری و ضیاءالدین دری و جوزانی را داشته‌ایم که سریال‌های تاریخی خوبی ساخته‌اند ولی این استفاده از کاربلدان، گسترش نمی‌یابد.
این بازیگر باسابقه خاطرنشان ساخت: در سریال‌سازی سال‌های اخیر و به‌خصوص در پلتفرم‌ها به سمت کمیت‌گرایی مفرط رفته‌اند که نتیجه‌اش شده سریال‌های مطول و خسته‌کننده که بعضا در میانه تعطیل می‌شوند.
وی افزود: باید در سریال‌سازی و علی‌الخصوص سریال‌سازی تاریخی به سمت کار پژوهشی ویژه رفت و به‌شدت غور کرد. باید با مطالعات پیش از نگارش فیلمنامه و با دست پر و با حضور نویسندگان زبده به سمت فیلمنامه‌نویسی رفت تا کیفیت کار رشد پیدا کند. وقتی فیلمنامه‌های جامع در اختیار باشد مشخصا کیفیت داستانی سریال هم بالا می‌رود. سریالی مثل هزاردستان حاصل هزاران ساعت کار مطالعاتی علی حاتمی بود که به نتیجه رسید و نهایتا در 15 قسمت
روی آنتن رفت.
بازیگر سریال‌های «پس از باران» و «طفلان مسلم» تاکید کرد: در سریال‌سازی، تجربه‌ای که در تلویزیون داریم بسیار باارزش است و این تجربه در ژانر تاریخی بسیار باارزش‌تر است. پس باید هر فردی که می‌خواهد سریال تاریخی تازه‌ای برای تلویزیون بسازد بر مبنای همین تجربیات باشد و به‌اصطلاح چرخ را از نو اختراع نکند بماند که تاریخی‌سازی نمی‌شود یک‌شبه رخ دهد و باید تجربیات قبلی در فرد وجود داشته باشد که بشود به او اعتماد کرد و کار تاریخی تازه‌ای را به او سپرد.
