وی با اشاره به این‌که بندها و مفاد این سند از وضعیت یکسانی برخوردار نیست، گفت: برخی مفاد این سند، بسیار پیچیده هستند و اجرایی شدن آن نیازمند کارهای گسترده حقوقی و مالی است که دو کشور باید انجام دهند. برخی از بندها هم بیشتر جنبه آموزشی یا همکاری‌های پژوهشی یا بازدیدهای علمی دارند که نیازمند تصویب قانونی نیست. 
سفیر پیشین ایران در چین تصریح کرد: با توجه به نیاز طرفین و با عنایت به شرایطی که پیش می‌آید، هر کدام از بندها در مقاطع مورد نظر به اجرا در می‌آید. پس ممکن است برخی از این بندها در اولین سال‌های اجرای این سند، به اجرا درآید و برخی از مفاد آن هم ممکن است در سال‌های بعد به آنها پرداخته شود. این‌که انتظار داشته باشیم همه بندهای این سند در سال جاری و به یک شکل اجرا شود، اشتباه است. 
این کارشناس حوزه روابط بین‌الملل توضیح داد: مثلا قراردادهای مربوط به سرمایه‌گذاری، مشارکت و حوزه‌های فنی و مهندسی کارهای پیچیده‌ای دارد که قطعا نیازمند کارهای کارشناسی است و بعد از طی این مرحله باید به تصویب مراکز قانونگذاری برسد اما امکان دارد در بندهایی که مربوط به حوزه‌های تجاری و مبادلات کالایی است، کارها به‌سرعت انجام‌شود. 
 منصوری با بیان این‌که پیچیدگی‌های اجرایی شدن مفاد سند 25ساله راهبردی صرفا مربوط به حوزه‌های تقنینی نیست، خاطرنشان کرد: بعضی از بندها حتی ممکن است به دلیل تمایل دو طرف در مراکز خاصی تصویب شوند ولی به دلایل امنیتی روند اجرایی شدن آن براساس مصالحی به تاخیر بیفتد. 
وی در پاسخ به این سوال که آیا فضاهای سیاسی، تحریم‌های صورت گرفته از سوی دیگر کشورها نسبت به چین و ایران و همچنین تمایل برخی کشورها برای سرمایه‌گذاری در حوزه‌های مشترک و مورد تفاهم میان پکن و تهران هم می‌تواند در روند اجرایی شدن این سند تاثیر بگذارد، گفت: چین در واقع با توجه به شرایط اقتصادی و سیاسی خودش در روابط با ایران قطعا این‌طور نیست که تسلیم تحمیلات آمریکا یا دیگر دولت‌ها بشود، بنابراین به مقدار زیادی روابط ایران و چین با ملاحظات خود طرفین خواهد بود؛ البته این ملاحظات ممکن است جنبه مالی و فنی و فوریت یا عدم فوریت داشته باشد اما چین آنچنان که ژاپن و کره‌جنوبی تابعی از تصمیم بی‌چون و چرای آمریکا هستند، تحت تاثیر خواست و اراده سیاسی ایالات متحده قرار نخواهد گرفت.