شاعر، امروز دنبال کسی است که متاعش را بر او عرضه کند و او به قیمت خوب خریدارش باشد و در این داد و ستد، صددرصد خواست مشتری مهم است. این‌که او چه می‌خواهد و چه می‌پسندد؟ شاعر نیز برای این کهتلاشش بی‌مزد نماند، کالایی را عرضه می‌کند که مشتری‌پسند است؛ درحالی‌که بسیاری از ما فراموش کرده‌ایم خواهان و مشتری اصلی شعر آیینی، خدا و خاندان رسالتند و پیش و بیش از هرکس، تایید و رضایت آنان باید مورد توجه شاعر باشد.
وی ادامه داد: با توجه به مقتضیات زمانه و نیاز جامعه به درک عمیق‌تر و اصیل‌تر دین و برای این‌که شعر آیینی ما از دایره تکرار و تقلید بیرون بیاید و جانی دوباره بگیرد، زمان آن رسیده که با بهره‌گیری از منابع اصیل دینی همچون قرآن، نهج‌البلاغه و صحیفه‌سجادیه در حوزه شعر آیینی از منزل صورت (مدح و منقبت) به منزل سیرت (معارف و حقایق دینی) هجرت کنیم. ما باید هم قبله و هم قبیله شاعران بصیری چون دعبل، کمیت، فرزدق و هاتف اصفهانی باشیم./ ایبنا