نسخه Pdf

نقطه آغاز آگاهی

نقطه آغاز آگاهی

«روشن نمی‌شود به چراغی جهان، ولی یادآور حقیقت پیدای نور باش». همین یک بیت از فاضل نظری، روز که هیچ هفته‌هایم را هم ساخت.همین یک بیت که روی حرف خیلی‌هارا خط قرمز پررنگ می‌کشد‌.همان‌هایی که می‌گویند فقط خوب بودن ما چه فایده‌ای دارد و این جمله را تعمیمش بدهید به همه خوب بودن‌ها.

از لج و لجبازی سر اختلاس‌های کلان و مساله حجاب بگیر تا مسائل شخصی و خوب بودن با برادر کوچک‌تر و آدم‌های نزدیک و دور.
این خوب بودن فقط خلاصه به شخصیت نمی‌شود گاهی وقت‌ها توجیه بزرگ ما می‌شود کم گذاشتن عملکردهایمان و بی‌اخلاقی‌ها و بداخلاقی‌های کاری؛ از نریختن سبوس در نان سنگک بگیر تا سرانه کار مفید در ادارات دولتی. برای توجیه این که خب همه کم کاری می‌کنند و ماهم رویش.
گاهی انگار کسی این وسط حتی به این هم فکر نمی‌کند که آدم درست زندگی خودش و دیگران باشد و به جای تغییر و اعمال زور و ابراز تاسف برای دیگران یک جایی هم از خودش شروع کند. هم چراغ روشن تک و تنها باشد در جهان تاریک.
همین یک بیت از فاضل نظری مستحب نه قطعا واجب است مبنای فکری یک معلم باشد؛ یا یک مدیر یااصلا یک پاکبان محترم شهرداری در کورترین نقطه کشور.
باید کسی در قامت معلم این اساس فکری که تغییر و خوب بودن و استحاله دنیا از خودمان شروع می‌شود را بهمان یادبدهد و یادآوری کند و گاهی در وخیم ترین حالت ها لازم که باشد توی گوشمان هم بزند که نشویم شبیه اهمال کاران بزرگ.
کسی، چیزی، نوشته‌ای، پیامی، یا شاید حتی برنامه‌ای در قاب تصویر.برنامه‌ای که این روزها ما درگیر ساخت آن هستیم. «ساعت صفر» را ۵شنبه ها ساعت۱۲ شب ببینید.شاید یادآوری و شروعی باشد برای تحولی از سمت خودمان.

زهرا قربانی - دبیر «نوجوانه»