قیصری در داستان‌هایش سعی داشته تا از لایه‌های پنهانی غنی استفاده کند و گور سفید نمونه‌ای از یک ‌داستان با فراز و فرود و زیرلایه‌های غنی است. چیزی که در این داستان بیشتر نمود کرده، همان زیرلایه برادرکشی است که به‌عنوان اولین جنگ در تاریخ بشر به‌چشم می‌خورد. گور سفید نمونه کامل یک ‌رمان با این اسطوره و با مؤلفه‌های رمان مدرن است؛ رمانی که در آن چندصدایی وجود دارد؛ رمان مدرنی که برخلاف رمان‌های کلاسیک، به‌دلیل چندصدایی موجود در آن خواننده نمی‌داند، قهرمان راه درست را می‌رود یا ضدقهرمان. در این نوع رمان‌ها صدای قهرمان و ضدقهرمان به یک‌نسبت شنیده می‌شود و قضاوت با خود خواننده است که این‌‌بار حقیقت را پیدا کند؛ حقیقتی که شاید نسبی باشد و هرکس برای ثابت‌ کردن علت کارش دلیلی داشته باشد. در داستان گور سفید تقابل بین پاکی و ناپاکی وجود دارد، ولی سؤال این است که پاکی و ناپاکی کجاست و ملاک تشخیص آن چیست؟ و کیست؟ مجید قیصری در گور سفید داستان دو برادر را روایت می‌کند: یکی خشکه‌مقدس و رهبر گروهی افراطی که می‌خواهند به‌هر وسیله‌ای فساد را از روی زمین محو کنند و دیگری برادری که دل به کسی باخته است و سودایی دیگر در سر دارد.