با این که کودکان زیادی در دنیا فرصت شاد زیستن را پیدا می‌کنند کودکانی هم این فرصت را از دست می‌دهند و عملا این دوران را با غم، نگرانی و ترس سپری می‌کنند. هرگاه کودکی به این وضع دچار می‌شود باید ایراد را در بزرگ‌ترهای او جست‌و‌جو کرد، چون والدین و اطرافیان هستند که به دوره کودکی بچه‌ها شکل و آب و رنگ می‌دهند.اما چطور می‌توان کودکی شاد را پرورش داد؟ آیا باید او را در رفاه کامل قرارداد تا شاد شود یا در یک وضعیت میانه هم می‌توان شادی را برای وی به ارمغان آورد؟
پاسخ قطعا این است که داشتن رفاه کامل مثلا داشتن اسباب بازی‌های گران‌قیمت و رفتن به تفریحگاه‌‌های آنچنانی لزوما باعث شادی بچه‌ها نمی‌شود بلکه شادی یک انرژی مثبت است که باید در روح زندگی جریان داشته باشد. به این ترتیب اگر پدر و مادر با وجود همه سختی‌های زندگی امروزی، همه ترس‌ها و نگرانی‌هایی که آدمی را احاطه می‌کنند، بتوانند شاد باشند این شادی به فرزندان نیز منتقل می‌شود و شادی در روح خانه جای می‌گیرد. یکی از راه‌های شاد بودن بزرگ‌ترها این است که کمتر روی مشکلات تمرکز کنند درعوض فرصت حضور در جمع خانواده را مغتنم بشمارند و از این که فرزندانی سالم و سرحال دارند، شکرگزار باشند.