فصل داغ مستاجرکُشی!

فصل داغ مستاجرکُشی!

هرچه از وضعیت مسکن بگوییم از غصه این اتفاق کم نمی‌کند. به ویژه آن‌که حالا حداقل نیمی از مردم پایتخت به‌دنبال یافتن سقفی هستند. عموم سیاست‌های تسهیلگر برای وضعیت مستاجران هم حداقل در دو دهه اخیر کارگر نیفتاده و همان‌طور که چند روز پیش در صفحه اقتصاد روزنامه جام‌جم هم گزارشی منتشر شد، مستاجران حالا خود را تنهاتر و بی‌حامی‌تر از گذشته احساس می‌کنند.

تنها سیاست حمایتی در چند سال گذشته اعمال سقف 25درصدی برای افزایش اجاره بوده که عموما این سیاست تاثیری در وضعیت بازار نداشته، آن‌قدر که با وجود این مصوبه سال گذشته به گواه آمار رسمی قراردادها، میانگین افزایش اجاره‌ها 60 درصد اعلام شده و حالا اما مرکز پژوهش‌های مجلس هم آماری را منتشر کرده که به نوعی هولناک است. مرکز پژوهش‌های مجلس در یک برش پنج‌ساله وضعیت بحرانی مسکن در تهران را نشان داده‌است. طبق این آمار بانک مرکزی، متوسط قیمت هر مترمربع واحد مسکونی در مناطق 22گانه تهران، طی پنج سال یعنی از آذر ۱۳۹۶ تا آذر ۱۴۰۱، از پنج میلیون و ۸۸ هزار تومان به ۴۸ میلیون و ۷۳ هزار تومان رسیده ؛ رشدی در حدود ۹۵۰درصد. درحالی که حداقل دستمزد در این بازه زمانی در حدود ۶۰۰ درصد افزایش داشته: از یک میلیون و ۱۲۵هزار تومان در سال ۱۳۹۶ به شش میلیون و ۷۲۵هزار تومان در سال ۱۴۰۱ رسیده‌است. اگر تورم عمومی سال گذشته را هم به این وضعیت اضافه کنیم، بغرنجی وضعیت مسکن وضوح بیشتری پیدا می‌کند. طبق گزارش بانک مرکزی، تورم نقطه به نقطه بهمن ۱۴۰۱ در مناطق شهری، 43.6 درصد بوده‌است. به عبارت دیگر، هزینه‌ای که یک خانوار برای تهیه سبد مشخصی از کالا و خدمات در بهمن ۱۴۰۱ صرف کرده، نسبت به هزینه تهیه همین سبد در بهمن ۱۴۰۰ حدود 43.6درصد افزایش یافته‌است.