یکی از سطوح و عرصه‌های مهم مشارکت سیاسی، شرکت مردم در انتخابات است. در طول چهار دهه‌ای که از انقلاب می‌گذرد شاهد برگزاری
40 انتخابات در مقاطع مختلف بوده‌ایم که نشانگر تحقق مردم‌سالاری در کشور است. در طول این سال‌ها همواره موضوع انتخابات در کشورمان حساس بوده و مردم نیز به انتخابات اهمیت می‌دهند.
در مورد انتخابات ریاست‌جمهوری1400 -که چند روز آینده شاهد برگزاری آن خواهیم بود- نیز هر چند به واسطه برخی اقدامات، شاهد ایجاد دغدغه‌هایی در ارتباط با میزان مشارکت مردم هستیم اما در هر صورت باید بدانیم اصل مشارکت در انتخابات را راهبردی می‌دانیم، چرا که از این طریق می‌توان جمهوریت نظام را تقویت کنیم و اثرگذاری بیشتری در تعیین سرنوشت کشور به عهده داشته‌باشیم.
از سوی دیگر باید توجه داشت مشارکت مردم در انتخابات، نشانه اهمیت دادن به سرنوشت کشور است و هر چقدر مردم احساس کنند در تعیین سرنوشت کشور نقش دارند به همان میزان مشارکت در انتخابات افزایش خواهد یافت.
در هر حال باید مردم بدانند حضور در انتخابات حق مسلم آنهاست و به هر طریق که می‌توانند باید از این حق استفاده کنند تا صدایشان را به گوش تصمیم‌گیران برسانند.
برگزاری انتخاباتی با مشارکت حداکثری، تاثیرات مثبتی نیز به همراه خواهد داشت. به این معنی که هر چه حضور مردم بیشتر باشد و تعداد بیشتری پای صندوق‌های رای حاضر شوند به ثبات و آرامش در جامعه کمک می‌کند و به این ترتیب این مشارکت می‌تواند پشتیبانی برای تصمیم‌گیران در عرصه سیاست داخلی و خارجی باشد. به عبارت دیگر هر چقدر پشتوانه یک دولت به لحاظ رای مردم بالا باشد در عرصه بین‌المللی از قدرت چانه‌زنی و دیپلماسی خوب برخوردار خواهد بود.
 مشارکت بالاتر موجب بالا رفتن جایگاه کشور در عرصه بین‌الملل می‌شود و می‌توان این نوع مشارکت در انتخابات را سرمایه و پشتوانه ملی دانست. همچنین چنین مشارکتی می‌تواند امنیت داخلی کشور را ارتقاء ببخشد و مشروعیت نظام سیاسی را تثبیت و در مقابله با تهدیدات خارجی که امنیت داخلی را به خطر می‌اندازد، نقطه قوتی محسوب شود.
بنابراین مردم بدانند مهم‌ترین مجرای اعمال حاکمیت در سرنوشت خودشان، همین حضور در انتخابات است و باید حق خود را به هر صورت اعمال کنند، چرا که با قهر و کناره‌گیری نمی‌توان به هدف دست یافت، اصولا در عرصه سیاسی و به‌خصوص در زمینه انتخابات، موافق قهر و کناره‌گیری نیستم.‌