گفت‌و‌گو با بردیا سعادت، بازیکنی که از لیست تیم ملی والیبال برای المپیک خط خورده است

ناراحتم اما نا‌امید نیستم

پختگی در اوج جوانی. شاید بشود بردیا سعادت را به این شکل توصیف کرد. متولد ارومیه و پشت خط زن. او یکی از نفراتی بود که با بهروز عطایی در بحرین قهرمانی جهان را تجربه کرد و حالا پا در مسیری گذاشته که انتهایش مشخص است. بدون تعارف باشگاه‌های صربستانی و ایتالیایی به همین راحتی بازیکن خارجی را جذب تیم‌های‌شان نمی‌کنند. به قول ما ایرانی‌ها «حتما باید چیزی در چنته داشته باشد» تا بتواند در تیم‌های آنها بازی کند. فصل قبل حضور در لیگ صربستان را تجربه کرد و بعد باشگاه مودنا ایتالیا دربه در دنبال بردیا بود تا هر طور شده این بازیکن ملی‌پوش را به تیم خودش ببرد. پیشنهاد آنها سه‌ساله بود اما بردیا تصمیم گرفت به لیگ کره جنوبی برود. او یک استعداد خالص است اما جایی در تفکرات آلکنوی روسی برای المپیک ندارد. همان روزی که سرمربی والیبال روی نام او خط قرمز کشید صدای اعتراض خیلی‌ها به گوش رسید. این‌که تیم سفارشی است و بازیکنان سفارشی دارد. این‌که مگر می‌شود یکی مثل بردیا سعادت که ازستاره‌های ایران در لیگ ملت‌ها بود جایی در فهرست نهایی برای المپیک نداشته باشد. با این‌که سعادت تازه 18‌ساله است و شانس این را دارد که در المپیک بعدی حضور داشته باشد اما با این حال حس و حالی دارد که هیچ کسی غیر از خودش نمی‌تواند آن را درک کند. از لابه‌لای حرف‌هایی که زده می‌شود به راحتی فهمید بغض فرو‌خورده‌ای دارد که هرگز به روی خودش نمی‌آورد.