بدون شك مهم‌ترین دلیل انقراض شیر آسیایی در ایران، شكار بی‌رویه تفریحی آن به دست شاهزادگان سلسله قاجار و افراد محلی و نظامیان و مستشاران خارجی بوده است. البته تخریب و اشغال زیستگاه‌های طبیعی آن توسط انسان و كم‌شدن طعمه نقش به‌سزایی در وقوع این فاجعه زیست‌محیطی تا حدودی برگشت‌ناپذیر داشته‌ است.
بر اساس یك روایت، آخرین شكار شیر در ایران را ظل‌السلطان، پسر ناصرالدین‌شاه انجام داده اما خود او در خاطراتش (كه در ۱۳۲۳ه‍.ق تنظیم شده) به حسرت در شكار شیر اشاره كرده است. ظل‌السلطان كه شكاركشی‌های دیوانه‌وار او بسیار معروف است، در این كتاب گفته كه در دشت ارژن به شكار شیر می‌رود و علی‌رغم جرگه‌كردن منطقه با ۱۰هزار نفر، موفق نمی‌شود شیری شكار كند. او همچنین ضمن توصیف رود قره‌آغاج (در جنوب شیراز) می‌نویسد: «شیر فراوان و زیاد است ولی از قراری كه شنیدم به قرب پانزده سال است كه دیگر هیچ شیری در شیراز دیده نشده است.» به علاوه، این شاهزاده قاجار به منطقه كام‌فیروز اشاره می‌كند كه با سران ایل قشقایی برای شكار شیر می‌رود. آنها دو شیر شكار می‌كنند اما ظل‌السلطان دست خالی برمی‌گردد.

کاظم کوکرم - گروه دانش  و سلامت