تولیدات باارزش خانوادگی در تلویزیون

تولیدات باارزش خانوادگی در تلویزیون

اگر از منظر حرفه‌ای به تولیدات تلویزیون نگاه کنیم متوجه می‌شویم که از نظر کمّی نه‌تنها از حجم تولیدات کاسته نشده بلکه تقریبا در تمام ایام تولیدات مختلفی داریم که روی آنتن می‌روند ولی از نظر کیفی به نظر می‌رسد بایستی به سمت افزایش کیفیت برویم.

در مسأله ارتقای کیفی یکی از مهم‌ترین وجوه، وجه مالی است. مهم‌ترین بحث، بحث مالی و بودجه است چون اغلب هنرمندان نه بیمه درمانی درست و حسابی و نه بیمه بیکاری داشته و نه بیمه بازنشستگی خوبی دارند پس وقتی در یک پروژه حاضر می‌شوند باید از نظر مالی تأمین باشند تا با خیال راحت کار کنند‌. البته هستند همکارانی که غیر از بازیگری، شغل دیگری هم دارند که اسباب ارتزاق آنها در دوران بیکاری می‌شود ولی همه همکاران کسب و کار دیگری ندارند پس باید تهیه‌کنندگان تلویزیون به سمتی بروند که دستمزدهای عوامل به‌موقع و به طور کامل پرداخت گردد و این طور نباشد که برای دریافت یک چک پنج میلیونی مدت‌ها سرگردان باشند.
سرمایه‌گذاری و اختصاص بودجه در ارکان تولید سریال باید در درجه اول اهمیت قرار داشته باشد و با توجه به رقیب‌های تلویزیون در بخش شبکه نمایش خانگی و پلتفرم‌های آنلاین، توجه به کیفیت هم بحث بسیار مهمی است تا تلویزیون قدرت رقابت با سایر رسانه‌ها را هم داشته باشد. 
البته از نظر کیفی هنوز تلویزیون تولیداتش بسیار خانوادگی‌تر از تولیدات پلتفرم‌هاست و عجبا که با وجود صرف هزینه‌های بالا برای تولید سریال‌های پر زرق و برق در پلتفرم‌های آنلاین هنوز خاطرات اغلب مخاطبان از سریال‌های تلویزیونی است. زرق و برق و بریز و بپاش شاید در ابتدای کار، برای مخاطب و عوامل جذابیت داشته باشد ولی وقتی می‌بینیم ده‌ها قسمت از یک سریال پلتفرم‌ها می‌گذرد و حتی به اندازه یک قسمت سریالی مثل ستایش مخاطب ندارد یعنی آن که کارشان را بلد نیستند. 
تأمین بودجه بسیار کلیدی است برای تولید سریال‌های کیفی ولی به شرط این که بودجه در اختیار کارگردانان متبحر در سریال‌سازی قرار گیرد نه این که مانند برخی سریال‌های پلتفرم‌ها، هر تازه از راه رسیده‌ای را بیاورند و نام کارگردان کنارش بگذارند. امثال سعید سلطانی اگر سریال‌هایی مثل پس از باران و ستایش می‌سازند چون سال‌ها در سریال‌سازی تجربه کسب کرده‌اند و طبیعی است که یک فیلم کوتاه‌ساز با سابقه ساخت یک فیلم بلند نمی‌تواند به صرف بریز و بپاش‌های بی‌حاصل و داستانی قمه‌آلود(!) سریال‌ساز شود. 
بودجه‌ها را باید درست صرف کرد و باید به تاریخچه تلویزیون در تولید سریال‌های کیفی توجه داشت و این طور نباشد که مثل برخی سریال‌های پلتفرم‌ها، بی‌حساب و کتاب پول را خرج سریال‌هایی کنند که برخی یادآور حریم سلطان هستند و برخی نیز بعد از چند قسمت تعطیل می‌شوند یا نمی‌توانند بعد از چندین قسمت حتی داستان درستی تعریف کنند. 
بودجه باید خرج فیلمنامه و اجرای صحیح گردد به شرط این که فیلمنامه‌نویس و کارگردان توانا به خدمت بگیرند. مگر سریال‌های ماندگار تلویزیون چگونه ماندگار شدند؟ با بریز و بپاش؟ هرگز، سریال‌های ماندگار با افراد توانمند و صرف بودجه کافی تولید شدند.

امیر آتشانی - بازیگر تلویزیون