از برهم‌خوردن بافت اجتماعی و فرهنگی برخی شهرها بگیرید که باعث تضادها و تنش‌هایی می‌شود تا افزایش پدیده‌هایی همچون حاشیه‌نشینی در شهرهای بزرگ که عموم ساکنان آن را مهاجرانی تشکیل می‌دهند که از شهر و دیار خود به سمت شهرهای بزرگ روانه شده‌اند. کارشناسان این حوزه معتقدند موازنه مهاجرتی در کشور به هم ریخته و به نظر می‌رسد الگوی مهاجرتی تغییر کرده است. برخی شهرها خالی از جمعیت می‌شوند و در برخی شهرها سرریز جمعیتی صورت می‌گیرد. از جمله استان‌های مهاجرپذیر می‌توان به تهران اشاره کرد که افراد زیادی را از شهرهای مختلف در دل خود جا داده است.  اما موضوع فقط پایتخت نیست. شهرهای دیگری هم هستند که کم و بیش با همین مشکل دست و پنجه نرم می‌کنند. اولین کانون مهاجرفرستی هم غرب و جنوب غربی کشور است.  سرریزشدن جمعیت در استان‌های مهاجرپذیر موجب ایجاد مشکلات اقتصادی و اجتماعی می‌شود. به طور مثال در بعد اقتصادی باعث افزایش قیمت زمین، مسکنو اجاره‌بها می‌شود. در تهران هم این موضوع قابل مشاهده است. در یکی از آخرین سرشماری‌ها الگوی جابه‌جایی 4میلیون و 301هزار نفر طی 50 سال بررسی شده که آورده‌های جالب توجهی دارد. این‌که تهران در این مدت میزبان بیش از 221 هزار نفر بوده و از این منظر در صدر فهرست مهاجرپذیرها قرار دارد و از دیگر سو خوزستان با فرستادن 79 هزار نفر مهاجرفرست‌ترین استان ایران بوده است. 

مهاجرپذیرترین استان‌های ایران 
تهران 221594 نفر 
البرز 110624 نفر 
یزد 38784 نفر 
اصفهان 33996 نفر 

مهاجرفرست‌ترین استان‌های ایران 
خوزستان 79171 نفر 
لرستان 63956 نفر 
کرمانشاه 34212 نفر
همدان 31984 نفر