یادداشت
عجیب ولی واقعی
بعضی مواقع اتفاقاتی در کار بازیگری رخ می‌دهد که واقعا عجیب است و فی‌المثل برای خودم خیلی عجیب است که تا موقعی که واکسیناسیون کامل نشده‌بود، مدام به من پیشنهاد بازی در سریال‌های مختلف می‌شد و من از ترس کرونا نمی‌توانستم قبول کنم ولی حالا برعکس شده!
حالا که سه دز واکسن را زده‌ام و آماده بازی کردن هستم، از پیشنهاد کاری خبری نیست و انگاری فقط بازیگران قدیمی را فقط زمانی می‌خواهند که به علت شرایط سخت هیچ کس جرأت بازیگری ندارد؟
این خیلی عجیب است چرا توسعه نقش‌ها در سریال‌های تلویزیونی به سمت و سویی نمی‌رود که تمام بازیگران توانا بتوانند کار کنند و جلوی دوربین بروند. ناشکری نمی‌کنم چون به قدر کافی بازی کرده و دیده شده‌ام ولی آیا تهیه کنندگان نمی‌دانند برخی بازیگران قدیمی حتی هزینه اجاره خانه خود را به سختی جور می‌کنند و باید به آنها در پروژه‌های مختلف نقش داد؟
تلویزیون همان‌قدر که رسانه‌ملی است و باید برای کل ملت محتوا کند، باید بر سر جذب تمام بازیگران و هنرمندان هم فراگیری داشته‌باشد. حضور جدی نسل باتجربه هنرمندان که سال‌ها در تلویزیون حضور داشته‌اند و تلویزیون برای به تکامل رسیدن آنها هزینه کرده، می‌تواند کمک حال رسانه ملی باشد؛ پس نباید نسبت به آنها بی‌اعتنا بود. تلویزیون با همین چیزهاست که رشد می‌کند و به جز آن استفاده و انتخاب سوژه‌های جذاب و مناسب و دوری از نگاه سهل‌الوصل در تولید سریال از نکات مهمی است که باید به آن توجه کرد.
البته وقتی بزرگان بازیگری در کاری حضور پیدا کنند، سخت بتوان کار را ساده گرفت چون هر بازیگر باسابقه خودش مانند یک استاد راهنما می‌تواند کار را پیش ببرد. تهیه‌کنندگان و کارگردانان تلویزیون نباید دل خوش کنند به این‌که سریالی ساخته و ساعتی از جدول پخش گرفته‌اند.
سازندگان محصولات بدانند در تلویزیون باید از هر لحظه و هر دقیقه‌ای درست استفاده کرد و نمی‌شود به یک سریال، به چشم محلی برای کسب تجربه نگریست. رسانه ملی رسانه‌ای فراگیر است و باید از منظر کمی و کیفی فراگیر باشد وگرنه مخاطبانش را از دست می‌دهد.
نباید از اعتماد به بزرگان هنری خود بترسیم و چه خوب می‌شود حرمت بزرگان را تا کنارمان هستند بدانیم و از آنها استفاده کنیم برای پربار کردن محتواهای تلویزیون. سوژه‌های تازه در تکامل با بهره‌گیری از تجربیات بزرگ‌ترهاست که به بار می‌نشیند و همان‌طور که امثال ما حرمت بزرگان هنری را نگاه داشتیم حالا هم بیاییم و حرمت بزرگان را نگه داریم تا آیندگان هم حرمت امروزی‌ها را نگه دارند.
فرحناز منافی ظاهر - بازیگر
حالا که سه دز واکسن را زده‌ام و آماده بازی کردن هستم، از پیشنهاد کاری خبری نیست و انگاری فقط بازیگران قدیمی را فقط زمانی می‌خواهند که به علت شرایط سخت هیچ کس جرأت بازیگری ندارد؟
این خیلی عجیب است چرا توسعه نقش‌ها در سریال‌های تلویزیونی به سمت و سویی نمی‌رود که تمام بازیگران توانا بتوانند کار کنند و جلوی دوربین بروند. ناشکری نمی‌کنم چون به قدر کافی بازی کرده و دیده شده‌ام ولی آیا تهیه کنندگان نمی‌دانند برخی بازیگران قدیمی حتی هزینه اجاره خانه خود را به سختی جور می‌کنند و باید به آنها در پروژه‌های مختلف نقش داد؟
تلویزیون همان‌قدر که رسانه‌ملی است و باید برای کل ملت محتوا کند، باید بر سر جذب تمام بازیگران و هنرمندان هم فراگیری داشته‌باشد. حضور جدی نسل باتجربه هنرمندان که سال‌ها در تلویزیون حضور داشته‌اند و تلویزیون برای به تکامل رسیدن آنها هزینه کرده، می‌تواند کمک حال رسانه ملی باشد؛ پس نباید نسبت به آنها بی‌اعتنا بود. تلویزیون با همین چیزهاست که رشد می‌کند و به جز آن استفاده و انتخاب سوژه‌های جذاب و مناسب و دوری از نگاه سهل‌الوصل در تولید سریال از نکات مهمی است که باید به آن توجه کرد.
البته وقتی بزرگان بازیگری در کاری حضور پیدا کنند، سخت بتوان کار را ساده گرفت چون هر بازیگر باسابقه خودش مانند یک استاد راهنما می‌تواند کار را پیش ببرد. تهیه‌کنندگان و کارگردانان تلویزیون نباید دل خوش کنند به این‌که سریالی ساخته و ساعتی از جدول پخش گرفته‌اند.
سازندگان محصولات بدانند در تلویزیون باید از هر لحظه و هر دقیقه‌ای درست استفاده کرد و نمی‌شود به یک سریال، به چشم محلی برای کسب تجربه نگریست. رسانه ملی رسانه‌ای فراگیر است و باید از منظر کمی و کیفی فراگیر باشد وگرنه مخاطبانش را از دست می‌دهد.
نباید از اعتماد به بزرگان هنری خود بترسیم و چه خوب می‌شود حرمت بزرگان را تا کنارمان هستند بدانیم و از آنها استفاده کنیم برای پربار کردن محتواهای تلویزیون. سوژه‌های تازه در تکامل با بهره‌گیری از تجربیات بزرگ‌ترهاست که به بار می‌نشیند و همان‌طور که امثال ما حرمت بزرگان هنری را نگاه داشتیم حالا هم بیاییم و حرمت بزرگان را نگه داریم تا آیندگان هم حرمت امروزی‌ها را نگه دارند.
فرحناز منافی ظاهر - بازیگر
