آزمایش پرواز گروهی ربات‌ها در میان جنگل
گروهی متشکل از 10 ربات پرنده در جنگل بامبوی چین به پرواز درمی‌آیند، سپس راه خود را بین شاخه‌های به‌هم‌ریخته، بوته‌ها و روی زمین ناهموار شناسایی و بهترین مسیر پرواز را به‌طور مستقل از میان جنگل طی می‌کنند. این آزمایش را که دانشمندان دانشگاه ژجیانگ هدایت می‌کنند، تداعی‌گر صحنه‌هایی از داستان‌های علمی ــ تخیلی است. پژوهشگران این تیم می‌گویند درواقع از فیلم‌هایی مانند «جنگ‌ستارگان»، «پرومته» و «بلید رانر 2049» الهام گرفته‌اند.
از دیدگاه تئوری، کاربردهای بسیاری در دنیای واقعی برای این ربات‌های پرنده و فعالیت‌های جمعی و گروهی آنها قابل تصور است؛ ازجمله نقشه‌برداری هوایی برای کارهای حفاظتی و امدادرسانی در بلایای طبیعی اما این فناوری باید به بلوغ برسد تا ربات‌های پرنده بتوانند با محیط‌های جدید بدون برخورد با یکدیگر یا اشیای دیگر سازگار شوند. اهمیت این آزمایش و مقاله جدید آن در این است که برای اولین‌بار ربات‌ها به‌صورت گروهی و در یک جنگل آزمایش می‌شوند. تست‌های پرواز گروهی معمولا در محیط‌های باز و بدون مانع یا آزمایشگاه‌ها بوده است ولی جنگل یک محیط بسیار پیچیده است. این اولین‌بار است که گروهی از پهپادها با موفقیت در یک محیط بدون ساختار، در طبیعت پرواز می‌کنند.
ربات‌هایی به اندازه کف دست، با دوربین‌های عمق‌سنجی، سنسورهای ارتفاع و یک سامانه کنترل و پردازش بسیار کوچک این سیستم را تشکیل می‌دهند اما بزرگ‌ترین پیشرفت از دیدگاه من، توسعه الگوریتم هوشمندی است که شامل جلوگیری از برخورد با موانع، هدایت پرواز و هماهنگی درون‌گروهی میان ربات‌هاست. نکته بسیار جالب این است که این پهپادها به هیچ زیرساخت خارجی برای هدایت مانند جی‌پی‌اس متکی نیستند. می‌توان آنها را برای بررسی آسیب‌ها و شناسایی محل به مناطق زلزله‌زده اعزام کرد یا به ساختمان‌هایی که ناامن هستند یا محیط‌های ناشناخته دیگر فرستاد. یکی دیگر از کاربردهای احتمالی این است که این ربات‌ها به‌صورت دسته‌جمعی اجسام سنگین را بلند و جابه‌جا کنند. درعین‌حال یک جنبه تاریک نیز وجود دارد: سامانه‌های رباتیک ازدحامی می‌توانند از جانب ارتش‌ها مورد استفاده قرار گیرند؛ درست مانند هواپیماهای بدون سرنشین که از دور هدایت می‌شوند. پیش‌تر پنتاگون بارها در این زمینه ابراز علاقه کرده و در حال انجام آزمایش‌هایی است. تیم چینی پهپادهای خود را در سناریوهای مختلف آزمایش کردند: حرکت ازدحامی در جنگل بامبو، پرهیز از برخورد با پهپادهای دیگر و این‌که ربات‌ها از یک فرد پیروی کنند. محققان می‌گویند کار آنها از پرندگانی الهام گرفته است که به آرامی در یک دسته آزاد در میان جنگل‌های بسیار متراکم پرواز می‌کنند.
آریا صبوری - پژوهشگر مقطع دکتری در دانشگاه مدیترانه‌شرقی
ربات‌هایی به اندازه کف دست، با دوربین‌های عمق‌سنجی، سنسورهای ارتفاع و یک سامانه کنترل و پردازش بسیار کوچک این سیستم را تشکیل می‌دهند اما بزرگ‌ترین پیشرفت از دیدگاه من، توسعه الگوریتم هوشمندی است که شامل جلوگیری از برخورد با موانع، هدایت پرواز و هماهنگی درون‌گروهی میان ربات‌هاست. نکته بسیار جالب این است که این پهپادها به هیچ زیرساخت خارجی برای هدایت مانند جی‌پی‌اس متکی نیستند. می‌توان آنها را برای بررسی آسیب‌ها و شناسایی محل به مناطق زلزله‌زده اعزام کرد یا به ساختمان‌هایی که ناامن هستند یا محیط‌های ناشناخته دیگر فرستاد. یکی دیگر از کاربردهای احتمالی این است که این ربات‌ها به‌صورت دسته‌جمعی اجسام سنگین را بلند و جابه‌جا کنند. درعین‌حال یک جنبه تاریک نیز وجود دارد: سامانه‌های رباتیک ازدحامی می‌توانند از جانب ارتش‌ها مورد استفاده قرار گیرند؛ درست مانند هواپیماهای بدون سرنشین که از دور هدایت می‌شوند. پیش‌تر پنتاگون بارها در این زمینه ابراز علاقه کرده و در حال انجام آزمایش‌هایی است. تیم چینی پهپادهای خود را در سناریوهای مختلف آزمایش کردند: حرکت ازدحامی در جنگل بامبو، پرهیز از برخورد با پهپادهای دیگر و این‌که ربات‌ها از یک فرد پیروی کنند. محققان می‌گویند کار آنها از پرندگانی الهام گرفته است که به آرامی در یک دسته آزاد در میان جنگل‌های بسیار متراکم پرواز می‌کنند.
آریا صبوری - پژوهشگر مقطع دکتری در دانشگاه مدیترانه‌شرقی
