یادداشت
پتانسیل هنرمند را بشناسیم
برای ارتقای تولیدات تلویزیونی و رادیویی، استفاده از تخصص و تجربه نیروهای کاربلد، شرط اصلی است. این استفاده از نیروی متخصص در تولید سریالهای تلویزیونی و رشد کیفیت مجموعههای تلویزیونی بسیار مهم است، چون بخش عمده مخاطبان سریالهای تلویزیونی را دنبال میکنند و باید سطح سریالها طوری باشد که آنها را اقناع کند.
در سالهای اخیر، تعداد زیادی نیروی جدید وارد عرصه کار شدهاند که برخی از آنها، افرادی باسواد و علاقهمند بوده، ولی متاسفانه بسیاری از آنها نیز تجربه و توان کافی برای کار کردن ندارند و همین میشود که نمیتوانند از پس کار برآیند و درنتیجه سریال زمین میخورد.
در سفارش کار باید به پتانسیل هر هنرمند، توجه و کمکش کرد بر ارزش کارش بیفزاید. گاهی فیلمنامههایی توسط جوانهایی نوشته میشود که قرار است برای مخاطب میلیونی تلویزیون به سریال بدل شود، در حالی که این جوان هنرمند هنوز نتوانسته نیاز این مخاطبان را بشناسد و تکنیکهای درست نگارش متن را به کار بگیرد.
همه جای دنیا، جوانان را کنار باتجربهها به کار میگیرند تا رفتهرفته بیاموزند و بالا بروند، ولی در اینجا برخی از این جوانها به دلایل مسائل پشت پرده و داشتن آشنا و پارتی و... بدون داشتن مهارتهای لازم جذب شدهاند و متاسفانه نمیتوانند اتفاقی را رقم بزنند، درنتیجه هم خودشان خیلی زود مایوس و هم باعث ناراحتی مخاطب میشوند.
این باور غلط که کار هنری فقط علاقه میخواهد، باعث ورود بیحساب و کتاب افرادی شده که درباره هنر حتی یک کتاب هم نخواندهاند و وقتی هم شکست میخورند، همه چیز را به گردن این و آن میاندازند.
اگر رفتار و گفتار هنرمندان بزرگ را ببینیم، متوجه میشویم همگی مسوولیتپذیر هستند و وقتی کاری از آنها برنمیآید، بیواهمه از مخاطب عذرخواهی میکنند و باعث میشوند اعتماد مخاطب چندبرابر شود، ولی افراد تازهکاری که با روابط ورود کردهاند حتی ایرادهای آشکار خود را قبول نمیکنند.
یادم نمیرود در سریالی کار میکردم که برای تعدیل هزینهها، گریمور کار را، یک آرایشگر انتخاب کرده بودند که اصلا از هنر گریم اطلاعی نداشت و فقط کوتاه کردن مو را بلد بود و نتیجه هم این شد که بازیگران باسابقه گله کنند از این اتفاق. در کشور ما هرچه نباشد، نیروی حرفهای فراوان هست، ولی گاهی میخواهند امکانات متعارف را هم از حرفهایها دریغ کنند! معلوم است یک فرد حرفهای با کمترین دستمزد کار نمیکند و باید شأن او را رعایت کرد.
مهشید افشارزاده - بازیگر
در سالهای اخیر، تعداد زیادی نیروی جدید وارد عرصه کار شدهاند که برخی از آنها، افرادی باسواد و علاقهمند بوده، ولی متاسفانه بسیاری از آنها نیز تجربه و توان کافی برای کار کردن ندارند و همین میشود که نمیتوانند از پس کار برآیند و درنتیجه سریال زمین میخورد.
در سفارش کار باید به پتانسیل هر هنرمند، توجه و کمکش کرد بر ارزش کارش بیفزاید. گاهی فیلمنامههایی توسط جوانهایی نوشته میشود که قرار است برای مخاطب میلیونی تلویزیون به سریال بدل شود، در حالی که این جوان هنرمند هنوز نتوانسته نیاز این مخاطبان را بشناسد و تکنیکهای درست نگارش متن را به کار بگیرد.
همه جای دنیا، جوانان را کنار باتجربهها به کار میگیرند تا رفتهرفته بیاموزند و بالا بروند، ولی در اینجا برخی از این جوانها به دلایل مسائل پشت پرده و داشتن آشنا و پارتی و... بدون داشتن مهارتهای لازم جذب شدهاند و متاسفانه نمیتوانند اتفاقی را رقم بزنند، درنتیجه هم خودشان خیلی زود مایوس و هم باعث ناراحتی مخاطب میشوند.
این باور غلط که کار هنری فقط علاقه میخواهد، باعث ورود بیحساب و کتاب افرادی شده که درباره هنر حتی یک کتاب هم نخواندهاند و وقتی هم شکست میخورند، همه چیز را به گردن این و آن میاندازند.
اگر رفتار و گفتار هنرمندان بزرگ را ببینیم، متوجه میشویم همگی مسوولیتپذیر هستند و وقتی کاری از آنها برنمیآید، بیواهمه از مخاطب عذرخواهی میکنند و باعث میشوند اعتماد مخاطب چندبرابر شود، ولی افراد تازهکاری که با روابط ورود کردهاند حتی ایرادهای آشکار خود را قبول نمیکنند.
یادم نمیرود در سریالی کار میکردم که برای تعدیل هزینهها، گریمور کار را، یک آرایشگر انتخاب کرده بودند که اصلا از هنر گریم اطلاعی نداشت و فقط کوتاه کردن مو را بلد بود و نتیجه هم این شد که بازیگران باسابقه گله کنند از این اتفاق. در کشور ما هرچه نباشد، نیروی حرفهای فراوان هست، ولی گاهی میخواهند امکانات متعارف را هم از حرفهایها دریغ کنند! معلوم است یک فرد حرفهای با کمترین دستمزد کار نمیکند و باید شأن او را رعایت کرد.
مهشید افشارزاده - بازیگر