مرگ شش نفر در کمتر از یک هفته که پنج نفر آنها کودک بودند، حادثه‌ای تلخ همراه با هشداری جدی است. در رابطه با هوتگ‌ها و بر اساس تاکید اهالی این مناطق، سه نکته قابل توجه است.
1-نبود پارک و زمین بازی در این مناطق و بازی کودکان در کنار هوتگ‌ها. اولین اقدامی که مسؤولان سیستان و بلوچستان باید مدنظر قرار دهند، راه‌اندازی پارک و زمین‌های بازی در اطراف این روستاهاست. در این راه می‌توانند از خیرینی که همیشه پای کار و گره‌گشا بوده‌اند نیز کمک بگیرند.
2-دلیل اصلی مرگ کودکان در هوتگ‌ها، نبود حفاظ در اطراف این گودال‌های آب است که عمق اغلب آنها به بیش از چهار متر می‌‌رسد. بررسی حوادث نشان می‌‌دهد، لیز بودن اطراف هوتگ‌ها و سرخوردن بچه‌ها یکی از دلایل سقوط آنها به داخل آب است. البته تا زمان تامین بودجه برای حصارکشی، اهالی می‌‌توانند با کمک چوب در اطراف این هوتگ‌ها حصارکشی کنند. خاطرم هست یکی از فعالان رسانه‌ای این شهرستان برایم تعریف می‌‌کرد که دختر یکی از بستگانش در داخل یکی از همین هوتگ‌ها غرق شده‌بود. پدر کودک در نزدیکی هوتگ زمین چند هزار متر زمین کشاورزی داشت که آن را حصار کشی کرده‌بود اما راضی نمی‌‌شد، اطراف هوتگ حصار نصب کند. اهالی، مسؤولان و گروه‌های جهادی باید جدی‌تر پای کار آمده و برای امنیت جان کودکان حصارکشی هوتگ‌ها را آغاز کنند.
3-هوتگ‌ها قابل جمع‌آوری نیست و نقش چاه آب را برای اهالی دارند. پس در کنار اقداماتی که به آن اشاره شد، معلمان و خانواده‌ها باید به کودکان درباره خطرات هوتگ‌ها هشدار دهند. همچنین می‌‌توان تابلوهای هشداری در اطراف این هوتگ‌ها نصب کرد.  به نظر می‌‌رسد برای رفع این مشکل باید فکر جدی و فوری کرد تا کودک دیگری در هوتگ‌ها قربانی نشود و خانواده‌ای داغدار، مرگ فرزندشان نشوند.

محمد غمخوار - دبیر گروه حوادث