50سال پیش البته فضا این طور نبود که یک مربی خارجی بخواهد با این جملات خودش را توی دل هواداران جا کند. آن زمان صحبت از کار بود و کار. مثلا وقتی زدراکو رایکوف یوگسلاو به عنوان نخستین مربی یوگسلاو تیم‌ملی در آبان 1347 به ایران آمد با این جملات خودش را معرفی کرد: «معتقدم نام هرگز بازی نمی‌کند. بلکه کیفیت، ارزش، کار و انضباط بازی می‌کند. برای من نه باشگاه، نه نام، نه پیری و نه جوانی، مطرح نیست، بلکه قادر بودن یا قدر نبودن و انضباط مطرح است. در کمتر کشوری این همه استعداد دیده‌ام.» و همان رایکوف یک سال بعد شد نخستین مربی خارجی تاریخ باشگاه استقلال و البته تا همین امروز هم لقب موفق‌ترین مربی خارجی این باشگاه را در اختیار دارد. حالا نیم قرن پس از روزهای درخشان رایکوف روی نیمکت استقلال، شاهد حضور هشتمین مربی خارجی آبی در تهران هستیم؛ ریکاردو ساپینتو از پرتغال. 
ساپینتو این را باید بداند که استقلال بعد از رایکوف، هرگز با هیچ مربی خارجی دیگری قهرمان لیگ ایران نشده است و تنها جام‌هایی که این باشگاه بعد از مرد یوگسلاو با مربیان خارجی به دست آورده خلاصه می‌شود به دو قهرمانی جام‌حذفی توسط ولادیمیر جکیچ (12تیر 1357) و وینفرد شفر (13اردیبهشت 1397) که هر دو هم آلمانی بودند. آنچه در ادامه می‌خوانید مروری است گذرا بر عملکرد همه مربیان خارجی باشگاه استقلال از اسفند 1348 که رایکوف هدایت آبی‌ها را برعهده گرفت تا آذر 1398 که استراماچونی نیمکت این تیم را در میانه‌های فصل رها کرد و رفت.

رضا پورعالی - دبیر گروه ورزش