هرچند این‌بار ژان مارین لوپن، کار را برای ادامه فعالیت رئیس‌جمهور منتخب سخت‌تر کرده اما  بازهم جریان راست‌افراطی در فرانسه با یک «نه» مطلق بدرقه شده است. پیش از او ماری لوپن پدر هم در سال 2002 انتخاباتی را که به دور دوم هم کشیده شده بود به ژاک شیراک باخت اما شکست دیروز او معنای دیگری داشت. البته که همین حالا طرفداران نامزد راست‌افراطی معتقدند تعداد آرای مارین لوپن نشان از افزایش استقبال مردم فرانسه به سیاست‌های محدودکننده دارد اما در مقابل، طرفداران مکرون از این خرسندند که هنوز فرانسوی‌ها به سرنوشت مردم آمریکای ترامپ دچار نشده‌اند و هنوز می‌توانند ادعای عقلانیت در سیاست داشته باشند. بیرون از این کشور هم اروپایی‌ها خرسند از این ناکامی خانم لوپن هستند، چراکه باور دارند انتخاب او به‌عنوان رئیس‌جمهور می‌توانست وضعیت اروپا را از وضعیت کنونی آشفته‌تر کند. هرچند خیلی‌ها معتقدند راه او و پدرش جداست و برای این امر مثال‌های فراوانی هم دارند. آنها معتقدند او از پدر ملی‌گرای خود، بسیار دموکرات‌تر و انعطاف‌پذیرتر توصیف شده‌است؛ به‌عنوان‌مثال او می‌خواهد مهاجرت را به میزان قابل‌ملاحظه‌ای کاهش دهد، درحالی‌که پدرش می‌خواست آن را کلا متوقف کند! او حتی پدرش را به‌دلیل اظهارات بحث‌برانگیز از حزب اخراج کرد اما دیروز دوباره به سرنوشت پدر دچار شد.