آرشیوی، ولی دیدنی!
شبکه تلویزیونی تماشا در ماه‌های اخیر کوشیده بخشی از آرشیو دهه‌های 60 و 70 تلویزیون را به بهانه‌های مختلف و در مناسبت‌هایی مثل دهه فجر، نوروز یا رمضان بازپخش کند.
برخلاف بازپخش سریال‌ها و فیلم‌های دهه‌های قبل، این بازپخش‌ها متمرکز بر برنامه‌های گفت‌وگومحور قدیمی اعم از جنگ‌های سرگرم‌کننده یا تله‌تئاترها و آیتم‌های نمایشی است که تماشای آنها فارغ از ارضای حس نوستالژیک مخاطب، بسیار مناسب است برای قیاس کیفی محصولات آن دوران و این دوران.
این بازپخش‌ها اگر با پالایش تصویری آرشیوها همراه باشد قطعا می‌تواند آمار مخاطبان شبکه تماشا را بالا ببرد چون واقعیت آن است که ورای آن حس گذشته‌گرایی، کیفیت تولید برخی از آثار قدیمی واقعا قابل تامل است.
وقتی تله‌تئاتری از حمید جبلی یا غلامحسین لطفی را در زمانی می‌بینید که خیلی جوان بودند و گمنام و با حداقل‌ها، می‌ساختند و آنگاه آن کارها را با سریال‌های پرزرق و برق اخیر پلتفرم‌ها مقایسه کنیم، درمی‌یابیم که شاید از منظر بریزوبپاش و زرق‌وبرق‌های افراطی، جلو رفته باشیم ولی از منظر کیفیت دراماتیک یا استانداردهای بازیگری، چندان پیشرو نبوده‌ایم.
همین حالا برخی شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی‌زبان بر موج گذشته‌گرایی سوار شده و در برنامه‌های مختلف با ارائه تصاویری نه لزوما واقعی از دوران بی‌خبری، به‌دنبال جلب مخاطب هستند پس چرا شبکه تماشا نتواند با ارتقای تصویری محصولات دهه‌های قبل و بازپخش آنها، مردم را ببرد به دهه‌های 60 و 70 و زمانی که همدلی‌ها بیشتر بود و همسایگی‌ها، سایه‌دارتر.
می‌توان به‌طور هفتگی یا روزانه بخشی از کنداکتور شبکه تماشا را به ارائه محصولات استاندارد دهه‌های قبل پرداخت و حتی کنارش اطلاعات محصولات را نیز به گونه جامع و حتی به صورت ارائه تحلیل، ارائه داد تا هم یادت بخیری باشد برای گذشته‌ها و هم پندی باشد برای فعالان این روزها که بیشتر دقت کنند و بدانند جا پای چه بزرگانی گذاشته‌اند.
حامد مظفری - گروه رسانه
برخلاف بازپخش سریال‌ها و فیلم‌های دهه‌های قبل، این بازپخش‌ها متمرکز بر برنامه‌های گفت‌وگومحور قدیمی اعم از جنگ‌های سرگرم‌کننده یا تله‌تئاترها و آیتم‌های نمایشی است که تماشای آنها فارغ از ارضای حس نوستالژیک مخاطب، بسیار مناسب است برای قیاس کیفی محصولات آن دوران و این دوران.
این بازپخش‌ها اگر با پالایش تصویری آرشیوها همراه باشد قطعا می‌تواند آمار مخاطبان شبکه تماشا را بالا ببرد چون واقعیت آن است که ورای آن حس گذشته‌گرایی، کیفیت تولید برخی از آثار قدیمی واقعا قابل تامل است.
وقتی تله‌تئاتری از حمید جبلی یا غلامحسین لطفی را در زمانی می‌بینید که خیلی جوان بودند و گمنام و با حداقل‌ها، می‌ساختند و آنگاه آن کارها را با سریال‌های پرزرق و برق اخیر پلتفرم‌ها مقایسه کنیم، درمی‌یابیم که شاید از منظر بریزوبپاش و زرق‌وبرق‌های افراطی، جلو رفته باشیم ولی از منظر کیفیت دراماتیک یا استانداردهای بازیگری، چندان پیشرو نبوده‌ایم.
همین حالا برخی شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی‌زبان بر موج گذشته‌گرایی سوار شده و در برنامه‌های مختلف با ارائه تصاویری نه لزوما واقعی از دوران بی‌خبری، به‌دنبال جلب مخاطب هستند پس چرا شبکه تماشا نتواند با ارتقای تصویری محصولات دهه‌های قبل و بازپخش آنها، مردم را ببرد به دهه‌های 60 و 70 و زمانی که همدلی‌ها بیشتر بود و همسایگی‌ها، سایه‌دارتر.
می‌توان به‌طور هفتگی یا روزانه بخشی از کنداکتور شبکه تماشا را به ارائه محصولات استاندارد دهه‌های قبل پرداخت و حتی کنارش اطلاعات محصولات را نیز به گونه جامع و حتی به صورت ارائه تحلیل، ارائه داد تا هم یادت بخیری باشد برای گذشته‌ها و هم پندی باشد برای فعالان این روزها که بیشتر دقت کنند و بدانند جا پای چه بزرگانی گذاشته‌اند.
حامد مظفری - گروه رسانه
ضمیمه کلیک
تیتر خبرها
