گریه، دست خداست

گزیده‌ای از سخنان استاد فقید اخلاق

گریه، دست خداست

مرحوم استاد آیت‌ا... فاطمی‌نیا از شاگردان حضرات آیات سیدحسن مصطفوی‌تبریزی از شاگردان میرزا قاضی، محمدتقی آملی، بهاءالدینی، بهجت، علامه طباطبایی و محمدحسن الهی طباطبایی (برادر علامه طباطبایی)بود و در مکتب عرفانی فقیهی چون آیت‌ا.. سیدعلی قاضی بود. استاد در سال 91 گفت‌وگویی با فارس داشته‌اند که بخش‌هایی از این گفت‌وگو را مرور کنیم: این عالم ربانی در بخشی از سخنانش اشاره داشت: آقا! ببینید تعارف نداریم. کفگیر ما دارد یواش‌یواش به ته دیگ می‌رسد. در گذشته، مجتهدان روی منبر می‌رفتند اما امروز...،‌ آیت‌ا... بهجت (رحمت‌ا... علیه) درباره محتوای سخنرانی در جلسات عزاداری اشاره داشتند که منبری‌ها از نهج‌البلاغه بگویند. بنده دیدم ایشان درست می‌گویند ولی اگر بخواهیم نهج‌البلاغه را برای مردم شرح بدهیم، شاید همه مردم متوجه نکات و ظرایف آن نشوند و باید بر اساس عقول مردم با آنها سخن گفت. سخنرانان می‌توانند یک جمله از نهج‌البلاغه یا مقداری از قرآن کریم را محور صحبت‌های خود قرار دهند. در کنار این موارد، روضه‌ای هم باشد؛ یعنی صحبت خشک تنها نباشد. امان از دست برخی مداحان که مراعات نمی‌کنند. مداح نباید با فعل و حرکتش خدایی نکرده شأن اهل‌بیت(ع) را پایین بیاورد. بنده با این مخالف هستم. این‌که مداح می‌خواهد مردم گریه کنند، واقعا خوب است. باز تأکید می‌کنم مداح یا سخنران نباید برای این‌که مردم را به گریه وا دارند، دست و پا بزنند و از هر کجا مایه بگذارند، در حالی که گریه، دست خداست. خلاصه عرایضم این است که سخنرانان مطالب را کوتاه بگویند، اطاله نکنند تا مردم از جلسات سخنرانی زده شوند.

حامد کاشانی - روزنامه‌نگار