همان‌طور که عدالت به معنای مساوات نیست، شریک بودن مرد و زن در زندگی مشترک هم به معنی شبیه بودن آنها به همدیگر در همه مسائل نیست. بدون تردید زن و مرد، تفاوت‌های واضحی با یکدیگر دارند که گاهی این تفاوت‌ها‌ در روابط عاطفی، بیشتر از هر زمان دیگری خودش را نشان می‌دهد. پس فراموش نکنید که لازمه یک زندگی مشترک موفق و پایدار، احترام به همین تفاوت‌ها ست.   کافی است نگاهی کلی به رفتارهای زنان و مردان در زندگی روزمره بیندازیم تا متوجه بدیهی‌ترین این تفاوت‌ها بشویم. مثلا اینکه محققان به این نتیجه رسیده‌اند که زنان  در رمزگشایی از مکالمات غیرکلامی و حالات چهره، از مردان قوی ترند و برای همین است که حرف زدن در دختران و زنان، بیشتر ابزاری برای ارتباط عاطفی و همدلی است ولی در پسران و مردان، گفت و گو و تبادل سخن بیشتر به عنوان وسیله‌ای برای انتقال پیام استفاده می شود.  دانستن همین موضوع کوچک می‌تواند شوهران را به احساس نیاز زنان به همدلی و صحبت کردن نزدیک کند. از سوی دیگر این توقع را در زنان کاهش دهد که به اندازه همجنس های خود توقع همدلی و همدردی درکلام را از همسرشان نداشته باشند. بنابراین اگر هردوطرف به چنین درکی از یکدیگر برسند، چون توقع زیادی از همدیگر ندارند یک قدم به ایجاد احساس رضایت در طرف مقابل نزدیک‌تر می‌شوند.