پیش از کرونا زمینه استفاده از فضای مجازی در بسیاری از کودکان و نوجوانان وجود داشت اما دو سال آموزش مجازی به این وضع دامن زد و گستره آن را توسعه داد. یک مشکل اساسی هم این بود که بسیاری از والدین خودشان نیز به فضای مجازی اعتیاد پیدا کردند و چون بچه‌ها رفتارها را با مشاهده یاد می‌گیرند، اعتیاد مجازی در آنها عمق پیدا کرد.
اما اکنون باید چه کرد؟
پاسخ این است که والدین باید رهبری اوضاع را به‌دست بگیرند، چون از آنها چنین انتظار می‌رود. در حوزه وابستگی افراطی کودکان و نوجوانان به فضای مجازی، نکته‌ای که نادیده گرفته شده است ایجاد مسیرهای جایگزین برای آنهاست به‌طوری‌که دائما به آنها گوشزد می‌شود دست از این فضاها و شبکه‌ها بکشند ولی به آنها گفته نمی‌شود در عوض چه کارهایی انجام دهند. 
بچه‌ها به انجام فعالیت‌های سالم و سرگرم‌کننده در محیط خانه نیاز دارند در حالی‌که بسیاری از خانواده‌ها هیچ برنامه‌ای برای بودن با فرزندان و پر کردن اوقات‌فراغت آنها ندارند.
 این در شرایطی است که به‌ویژه کودکان در دوره ابتدایی علاقه زیادی به بازی با بزرگسالان دارند، حال آن‌که بسیاری از والدین به علت مشغله‌های زیاد به این موضوع مهم اولویت نمی‌دهند و در نتیجه اعضای کم‌سن و سال خانه بیش از قبل به فضای مجازی
 وابسته می‌شوند. 

دکتر معصومه تختی - مشاور خانواده