نمای نزدیک

نمای نزدیک

پروژه بعدی ترنس مالیک اعلام شد
کیت بلانشت، بازیگر و ترنس مالیک، کارگردان در یک پروژه جدید به نام «اوولور»  «Evolver» همکار شده‌اند که به‌عنوان یک تجربه واقعیت مجازی اینتراکتیو و پر از موسیقی توصیف شده و قرار است در جشنواره فیلم ترایبکا به نمایش گذاشته شود.
این پروژه توسط هنرمندانی از بریتانیا، فرانسه و آمریکا تولید شده و مخاطب را درون بدن انسان می‌برد. مخاطب می‌تواند با جریان اکسیژن در بدن انسان حرکت کند و درنهایت به یک سلول زنده برسد. خالقان آن قصد دارند این پروژه واقعیت مجازی را گسترش دهند تا بتوانند در مقیاس بزرگ‌تر آن را در جشنواره‌ها و موزه‌های سراسر جهان به نمایش بگذارند و تا سقف ۱۰۰ نفر همزمان از آن استفاده کنند.
مالیک و بلانشت به‌عنوان تهیه‌کننده اجرایی در پروژه حضور دارند و با ادوارد آر. پرسمن، تهیه‌کننده کارکشته هالیوودی همکاری می‌کنند. پرسمن و مالیک نخستین همکاری خود را سال ۱۹۷۳ در فیلم «زمین‌های لم‌یزرع» تجربه کردند که اولین فیلم ساخت مالیک بود. / ورایتی

«رسم محمود» برگزار می‌شود
درگذشت حجت‌الاسلام سیدمحمود دعائی که در تمام سال‌های بعد از انقلاب، مدیریت مؤسسه اطلاعات را برعهده داشت، اتفاقی تلخ برای همه کسانی بود که در رسانه‌های کشور حضور دارند و در تمام این سال‌ها، حضور او را در سپهر رسانه‌ای کشور و تعامل او را با فعالان فرهنگی از نزدیک دیده بودند. حالا قرار است اصحاب فرهنگ، هنر و رسانه در نشستی گردهم آیند و یاد این پیشکسوت رسانه‌ای را گرامی بدارند. «رسم محمود» عنوان آیین گرامیداشت مرحوم دعائی است که سه‌شنبه، در تالار وحدت تهران برگزار خواهد شد. طبق اعلام روابط‌عمومی معاونت امور مطبوعاتی و اطلاع‌رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، رسم محمود، عنوان آیین گرامیداشت یاد و خاطره مرحوم حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیدمحمود دعائی، نماینده ولی‌فقیه و سرپرست فقید مؤسسه مطبوعاتی اطلاعات است که قرار است با حضور شماری از چهره‌ها، شخصیت‌ها و سیاست‌گذاران فرهنگی، هنری و رسانه‌ای کشور برگزار شود. این مراسم ساعت ۱۱ تا ۱۳ سه‌شنبه ۲۴خردادماه برگزار می‌شود./ جام‌جم

منصور ضابطیان؛ کارگردان یا نویسنده؟
منصور ضابطیان در مراسم جشن امضای کتاب «استامبولی» در قم با بیان این مطلب که کتاب‌نوشتن برایم اهمیت ویژه‌ای پیدا کرده‌است، گفت: در کتاب استامبولی هدف این بوده است که وجه دیگری از شهر را برای مخاطب بیان کنم. این کارگردان تلویزیون بیان کرد: من بارها گفته‌ام وقتی شما را به تلویزیون می‌شناسند خوشحال می‌شوم اما وقتی می‌آیند می‌گویند کتاب‌تان را مطالعه کرده‌ایم یا فلان مطلب را از شما خوانده‌ایم پرواز می‌کنم چون وقتی بحث تلویزیون است خیلی انتخابی صورت نمی‌گیرد اما وقتی می‌رود کتاب را می‌خرد به این معناست که مخاطب پول پرداخت کرده تا اندیشه تو را بخواند. درباره مطبوعات و کتاب هم اینجا اضافه کنم بخش مطبوعاتی خیلی لذت‌بخش بود، آن‌هم در دورانی که مطبوعات دوران طلایی خودش را سپری می‌کرد اما مطبوعات باد هواست؛ یک روز هست و بعد می‌رود اما کتاب می‌ماند و به آن رجوع می‌شود. ممکن است الان کسی گفت‌وگوهای مطبوعاتی من را به یاد نیاورد اما به کتاب‌ها رجوع می‌شود. در بین همه این‌ها، کتاب‌نوشتن برایم اهمیت ویژه‌ای دارد./ ایبنا

نگاه‌های نادرست به ژانر وحشت
سیامک گلشیری با بیان این‌که داستانی‌های فانتزی و وحشت به یک ذهن قصه‌گو نیاز دارد، می‌گوید: اگر فکر می‌کنید ژانر وحشت این‌طور است که قلم را بگذارید روی کاغذ و شروع کنید به نوشتن یک صحنه ترسناک و بعد هم نوجوان‌ها و جوان‌ها می‌خوانند و لذت می‌برند و بعد هم آن کار تبدیل می‌شود به یک داستان ماندگار، سخت در اشتباهید.
وی با بیان این‌که این‌طور نیست که من رفته باشم سراغ ژانر وحشت، بهتر است گفته شود این سوژه است که نویسنده را گیر می‌اندازد، گفت: عده‌ای با شنیدن کلمه ژانر وحشت، بی‌درنگ یاد فیلم‌های چندش‌آوری شبیه چندگانه «اره» می‌افتند یا فیلم‌های دیگری از این دست که در آنها سعی شده با خون و جدا کردن اجزای بدن و صحنه‌هایی از این دست، وحشت را القا کنند، درحالی‌که احتمالا هیچ خبری از رمان «قلعه اوترانتو» ندارند. قطعا به‌دقت «ربکا» را نخوانده‌اند یا «جین ایر» یا حتی «آرزوهای بزرگ» دیکنز را. «گل‌سرخی برای امیلی» در پایان مو به تن آدم سیخ می‌کند./ ایسنا