نسخه Pdf

در میان ستاره‌ها

در میان ستاره‌ها

آن ریاضیدان حاذق، آن اهل نجوم عاشق، آن غوطه‌ور در دنیای خلایق، آن جغرافیدان سابق، آن همه‌چیزدان ایرانی، آن مسافر پریشانی، آن جزم‌کرده هر عزمی، محمدبن موسی خوارزمی از آن فلاسفه‌‌ای بود که در کنار این علم، به هر دانش دیگری که دم دستش بود، ناخنک زده و نشان طلای همه‌چیزدانی را از دستان زمخت روزگار ربوده‌ بود.

کاتبان آن روزگار از رنج و دردی به نام خستگی و خمودگی عاصی شده‌بودند و سرگذشت افراد معاصر خود را مکتوب نمی‌کردند؛ به همین دلیل اندک اطلاعاتی از کنجکاوی‌های ما در جناب گوگل به دست‌مان رسیده که با شما به اشتراک می‌گذاریم؛ پس در این شماره از نسخ خطی و این قدیمی‌بازی‌ها خبری نیست! تا آنجا که مغز گوگل کروم سیستم من قد می‌دهد، خوارزمی در منطقه خوارزم متولد شده اما در این هم شک و شبهه فراوانی وجود دارد. تا آنجا که خیلی از مورخان حدس زده‌اند شاید او جایی میان دجله و فرات و در خانواده‌ای مذهبی چشم به جهان گشوده. چون در مقدمه یکی از کتاب‌های خود به صورت خیلی متعصبانه و چک و لگدی، از حضرت محمد(ص) سخن به میان می‌آورد و مهر خاموشی بر لبان اهل بلادکفر می‌زند. 
البته این هم از جبر روزگار است دیگر. اگر دانش‌آموز رشته ریاضی بوده‌باشید، قطعا مساله جبر جایی میان سوالات و تست‌ها یقه‌تان را گرفته و می‌خواستید دیداری با مخترع و اعضای خانواده‌اش داشته‌باشید. معرفی می‌کنم؛ این شما و این جناب خوارزمی! هرچه می‌خواهد دل تنگ‌تان بگویید. ایشان مسبب پایین آمدن درصد ریاضی کنکورتان است و می‌توانید بنا بر جبر روزگار، او را محاکمه کنید.
از آنجا که مورخان در این موضوع تنبلی نکرده و جوهر به قلم ریخته و نوشته‌اند؛ حکومت زمان خوارزمی‌اینها، بسیار به علم و نجوم و فلسفه و این باکلاس‌بازی‌های فرهیختگی علاقه نشان می‌داده و با خودشان می‌گویند این خوارزمی لیاقت تحصیل در فرنگ را دارد. آن زمان فرنگ آنها، کشور هند بوده و خوارزمی را با کلی ادب و احترام برای ادامه تحصیل به هند می‌فرستند و در این مدت به تمام خواستارانش می‌گفتند او قصد ادامه تحصیل دارد. خوارزمی بسیار شانس آورده که از سفر او به این بلاد نسبتاکفر خبری در دسترس نیست وگرنه شخصا زندگی‌اش را برملا می‌کردم. 
با تحقیقات بسیاری که من انجام داده‌ام، به این نتیجه رسیده‌ام که این محمد خوارزمی ما، بسیار هم اهل شکم بوده. آن‌قدر مثل این فود بلاگرها غذاهای مختلف را امتحان می‌کرده که مامون، که در آن زمان کاره‌ای بوده، به او مسؤولیت می‌دهد حین خوردن، طول نصف‌النهار زمین را هم اندازه بگیرد. 
این است هوش ایرانی! مثل ژاپنی‌ها که از هر چیزی برق تولید می‌کنند، ما هم حتی از خوردن و خوابیدن؛ دانشمندی تولید می‌کنیم که از جمله کسانی ا‌ست که طول نصف‌النهار را سنجیده‌اند. من حس می‌کنم الگوی زندگی‌ام را پیدا کرد‌ام؛ آن‌قدر غذا می‌خورم تا یک مسؤولی، چیزی پیدا بشود و از من بخواهد کار ناتمام خوارزمی را تمام کنم و این بار، عرض نصف‌الشام مبدأ را اندازه بگیرم! به امید آن روز.
اگر می‌توانید این متن را بخوانید؛ یعنی زمانی دانش آموز بوده‌اید و اگر زمانی دانش آموز بوده‌اید. قطعا نام جشنواره خوارزمی به گوش‌تان خورده مگر این‌که خود را به کر بودن زده‌باشید. این جشنواره از آنهایی است که بیشتر اهل علم را درون خود راه می‌دهد و پذیرای مایی که دور هم می‌گوییم و می‌خندیم، نیست. اما هر ساله دانش آموزانی با ژن درسخوان و اهل اختراع و از تبار خوارزمی، در این جشنواره شرکت می‌کنند و دل ما را به بودن‌شان گرم. اما از آنجا که خیال مسؤولان از ارج نهادن به مقام والای محمدبن موسی خوارزمی راحت نشده، یک روز از تقویم هجری شمسی‌مان را هم دو دستی تقدیم او کرده‌اند. 22 تیرماه روز تولد خوارزمی‌ است و باید همان طور که هپی برث‌دی تو خوارزمی‌جان می‌خوانیم؛ روز فناوری اطلاعات و ارتباطات را هم گرامی بداریم. اما جهان دید که این چیزها کافی نیست و خواست حالی به ایران و ایرانی بدهد؛ بنابراین ناسا دهانه‌ای را در کره ماه به نام این دانشمند بزرگ‌مان ثبت کرد. به امید آن روزی که با افتخار، فضانوردان‌مان پرچم ایران را بر دهانه خوارزمی نصب کنند. 

عطیه ضرابی