روزنه‌ای پیش از اندیشیدن به مهاجرت

گفت‌وگو با زهرا محمودوند، مجری برنامه «کادر فنی»

روزنه‌ای پیش از اندیشیدن به مهاجرت

زهرا محمودوند که در کنار شهاب قاسمی اجرای برنامه «کادر فنی»؛ برنامه‌ای با هدف طرح و بررسی آخرین اخبار و مسائل روز ورزش ایران که تاکنون سه فصل از آن روی آنتن شبکه ورزش رفته است را بر عهده دارد می‌گوید چشم‌انداز کادر فنی و برنامه‌هایی مشابه آن که بخشی ویژه ورزش بانوان دارند این است که اگر روزی به واسطه مسائل و مشکلات، گزینه مهاجرت در ذهن ورزشکاری مطرح شد پیش از عمل به آن بداند هنوز هم روزنه امیدی برای شنیده‌شدن حرف‌هایش وجود دارد. فصل چهارم کادر فنی با عنوان فرعی «قاب اختصاصی ورزش ایران» قرار است به‌زودی از شبکه ورزش روی آنتن برود و مهم‌ترین اتفاقی که در مقایسه با سه فصل گذشته در آن رخ خواهد داد تغییر در زمان‌بندی پخش است که براساس آن از برنامه‌ای که در روزهای پایانی هفته؛ پنجشنبه‌ها و جمعه‌ها ساعت 10 صبح روی آنتن می‌رفت به برنامه‌ای روزانه تبدیل خواهد شد که هر روز عصر پخش می‌شود. آنچه در ادامه می‌خوانید حاصل گفت‌وگویی است با مجری بخش ورزش بانوان کادر فنی؛ زهرا محمودوند که جلوی دوربین رفتن هر روزه در برنامه‌ای مطالبه‌گر و چالش‌محور را هیجان‌انگیز می‌داند.

معمولا سهم ورزش بانوان از برنامه‌ها کمرنگ است. آیا برنامه کادر فنی در سه فصل گذشته توانسته گامی برای افزایش این سهم بردارد؟
سهمی که در سه فصل گذشته از برنامه کادر فنی به ورزش بانوان اختصاص داده شد با فرازونشیب‌هایی همراه بود چراکه موضوع محوری برنامه به فراخور اتفاقات روز سمت‌وسو پیدا می‌کرد و به همین دلیل دوستان برنامه‌ساز خط کشی در دست نداشتند که بگویند فقط فلان دقیقه از برنامه می‌تواند به ورزش بانوان اختصاص یابد و ما بنا بر موضوعات روز پیش می‌رفتیم. درواقع نگاه ما کمی نبود تا اکنون بتوانیم بگوییم سهم بانوان این درصد یا این تعداد دقیقه بود و بیشتر کیفی پیش می‌رفتیم. چنانچه مدیران شبکه هم این نگاه و درخواست را داشتند که ما کیفیت‌محور باشیم تا کمیت محور. در نتیجه به فراخور موضوعات به مهم‌ترین مسائل در حوزه ورزش بانوان می‌پرداختیم. من براساس ارزیابی شخصی خود، آنچه را در سه فصل گذشته کادر فنی در حوزه ورزش بانوان روی آنتن رفت، شروعی بسیار خوب تلقی می‌کنم به‌خصوص در شبکه‌ای که به شکل تخصصی به ورزش می‌پردازد اما تا پیش از کادر فنی بخشی مستقل برای بانوان در هیچ‌کدام از برنامه‌هایش در نظر گرفته نشده بود و معتقدم آنچه در کادر فنی رخ داد توانست کمیت و کیفیت را در کنار هم قرار دهد. 
خب، با این تعریف نمی‌توان گفت سهم بانوان زیاد بوده بلکه خبرهای روز تعیین می‌کرد که چه میزان از کادر فنی به ورزش بانوان اختصاص پیدا کند؟ 
ما به شکل ثابت، بخشی ویژه بانوان داشتیم اما گاهی اوقات اتفاقی رخ می‌داد که نیازمند پرداخت بیشتر بود و این موجب ایجاد تغییر در برنامه می‌شد. ورزش بانوان در هر‌کدام از سه فصلی که از «کادر فنی» پشت‌سر گذاشتیم، به شکل ثابت، بخشی از برنامه بود، هرچند شکل و شمایل آن تغییر می‌کرد و به‌عنوان مثال در مقاطع مختلف شاهد بخش‌هایی چون مرور خبرها، گفت‌و‌گو یا گزارش‌هایی بودیم که در محل تمرین یا اردو ضبط می‌شد. با وجود همه این موارد باز هم می‌توانم بگویم سهم ورزش بانوان از برنامه «کادر فنی» قابل توجه بود. 
رویکرد برنامه «کادر فنی» نسبت به ورزش بانوان چگونه بود و بیشتر تلاش می‌کردید دغدغه‌ها، چالش‌ها و مشکلات ورزشکاران را نشان دهید و رویکرد حمایتی داشته باشید یا به‌عنوان مثال به نقد آنچه در حوزه مدیریتی رخ می‌داد، بپردازید؟ 
می‌خواهم پاسخ به سؤال‌تان را با این نکته آغاز کنم. احتمالا بسیار شنیده‌اید که می‌گویند به نقد اتفاقات و اشکالات حوزه مدیریتی ورزش بانوان نپردازید و خانم‌ها همین که تیمی دارند خوب است یا همین که به مسابقات اعزام می‌شوند ارزشمند است، پس انتقاد نکنید، مبادا همین فضایی هم که هست، بسته شود! این تفکر همیشه بوده است که نباید از حوزه ورزش بانوان انتقادی آنچنانی کنید چون ممکن است به این اتفاقات ناخوشایند منجر شود که در آن رشته ورزشی، بخش بانوان به کل تعطیل شود اما در «کادر فنی» همان‌طور که از نام برنامه برمی‌آید تلاش ما مبنی بر پرداختن به همه جوانب یک رشته بود، اتفاقی که هنگام پرداختن به ورزش بانوان نیز رخ داد و خوشبختانه می‌توانم بگویم از این قسمت که انتقاد نکنید و همین که خانم‌ها هستند و ورزش می‌کنند کافی است، عبور کرده و به جایی رسیدیم که می‌توانستیم آزادانه و حتی به‌عنوان مثال در حضور معاون توسعه ورزش بانوان وزارت ورزش و جوانان به بیان انتقادات خود بپردازیم و به‌عنوان مثال انتقادهای بسیاری که پیش از اعزام تیم بانوان به المپیک توکیو مطرح بود روی آنتن نیز پیش کشیده شد. هرچند این‌که آن مطالبه‌گری به نتیجه رسید یا نه، بحثی دیگر است. در کنار این، باید از رویکرد حمایتی برنامه «کادر فنی» نیز یاد کرد و به‌عنوان مثال از بانوان ورزشکاری گفت که برای نخستین‌بار با این برنامه روی آنتن زنده آمدند یا از رشته‌هایی ورزشی نام برد که شاید برخی شنوندگان‌مان تا پیش از این تصور روشنی نسبت به آن نداشتند. پس در پاسخ به سؤال‌تان نمی‌توانم بگویم که صرفا جنبه حمایتی داشتیم یا انتقادی، چرا که از نظر ما این دو، لازم و ملزوم یکدیگر هستند. 
همان‌طور که می‌دانید کم نبوده‌اند اعضای تیم ورزش بانوان که در سال‌های اخیر، رفتن را بر ماندن ترجیح داده‌اند. واکنش برنامه «کادر فنی» به این موضوع چه بوده است؟ 
واکنش عمومی نسبت به این اتفاق عموما سکوت است اما در «کادر فنی»، خوشبختانه به شیوه درست‌تری مدیریت شد و ما حتی در مورد آن موضوعات هم که شاید روزی صحبت کردن در موردشان جزو خط‌قرمزها محسوب می‌شود صحبت و مسأله را برای مخاطب باز کردیم. درواقع در این مورد نیز، هم رویکرد حمایتی و هم رویکرد انتقادی داشتیم. 
و مهم‌ترین چالشی که در این مسیر، مسیر انتقاد و حمایت همزمان از ورزش بانوان با آن مواجه بودید، چه بود؟ 
وقتی از چالش می‌پرسید، نکات بسیار زیادی مطرح می‌شوند و اگر بخواهم برایتان از پیش بردن همزمان این دو مسیر بگویم، به شکل مصداقی می‌توانم به آنچه در حوزه فوتبال گذشت اشاره کنم. ما سعی داشتیم از مسؤولان فدراسیون مطالبه‌گری کنیم و بگوییم شما تیم فوتسالی را در اختیار گرفته‌اید که دو مرتبه قهرمان آسیا شده‌است و اکنون که یک تیم قهرمان را در دست دارید برنامه‌تان برای آینده آن چیست. پس در حضور مسؤولان این رشته کاملا انتقادی و مطالبه‌گرانه پیش می‌رفتیم و در حضور ورزشکاران‌مان کاملا حمایتی و از آنها می‌خواستیم درخواست‌هایشان را مطرح کنند. این اتفاق در بسیاری دیگر از رشته‌ها نیز رخ داد اما شاید در فوتبال پررنگ‌تر بود.
نمی‌دانم امکان پاسخگویی به این سؤال برایتان وجود دارد یا خیر،  اما گمان می‌کنید این رویکرد چه میزان به رشد ورزش بانوان یاری رساند؟ 
به عقیده من، بسیار. در برخی رشته‌های ورزشی و به‌عنوان مثال همین فوتسال، پیگیری‌ها به برخورد مسؤولانه‌تر فدراسیون و تصمیم‌گیری در‌خصوص کادر فنی منجر شد یا به‌عنوان مثال در رشته‌های دیگر، مانند تیر‌و‌کمان این اتفاق افتاد که پس از پایان گفت‌وگوی ما با ملی‌پوش آن رشته، مسؤولان مربوط اقدام به پاسخگویی و ارائه توضیحات کردند. 
تبدیل شدن برنامه «کادر فنی» به برنامه‌ای روزانه در شبکه ورزش سیما، چه تغییراتی در شیوه کار شما ایجاد خواهد کرد؟ 
ما در فصل سوم فقط دو روز آخر هفته، یعنی پنجشنبه و جمعه روی آنتن می‌رفتیم و شاید باور نکنید اما از بعضی مسؤولان که برای حضور در برنامه دعوت می‌کردیم به علت روز آخر هفته بودن و تعطیلی، نمی‌پذیرفتند. شرایط تمرین و اردوی ورزشکاران‌مان نیز مقداری دست و پای ما را می‌بست و بارها پیش آمده بود که ورزشکارمان از سر تمرین به برنامه می‌آمد و بعد از برنامه مجددا به تمرینش برمی‌گشت. پس هر روز روی آنتن بودن این امکان را برای شما فراهم می‌کند که به موضوعات، سر جای خودشان رسیدگی کنید و احتمالا موجب خواهد شد که مهمانان‌مان دعوت‌مان را آسان‌تر بپذیرند. در مجموع این که قرار است با برنامه‌ای مطالبه‌گر و چالش‌محور هر روز عصر روی آنتن بروم برای خودم هم چالش‌برانگیز است و گمان می‌کنم اتفاقات خوبی رخ خواهد داد. 

هنوز هم راهی برای شنیده‌شدن وجود دارد 
زهرا محمودوند، مجری بخش ورزش بانوان برنامه «کادر فنی» در پاسخ به این که چشم‌اندازش از میزان تاثیرگذاری این برنامه چیست به جام‌جم چنین می‌گوید: «نمی‌خواهم بگویم این دو موضوع صد‌در‌صد به یکدیگر مرتبطند اما وقتی ورزشکاری می‌خواهد با کلمه‌ای به نام «مهاجرت» آینده خود را تغییر دهد، شاید این برنامه و برنامه‌هایی این‌چنینی، موجب شود او لحظه‌ای با خود بیندیشد و گمان کند هنوز هم روزنه‌هایی برای شنیده‌شدن حرف‌هایش وجود دارد.» 

نرگس کیانی - گروه رسانه