در مختصات هنر نمایش و تئاتر، معمولا بیشترین توجهات از آن چهره‌های بازیگری و نمایشنامه‌نویسان و کارگردان‌هاست. اما در نگاهی تخصصی، باید حوزه نقد و پژوهش را هم به این گستره افزود و اهمیتی هم‌سنگ و چه‌بسا گران‌تر برای آن در نظر گرفت. لاله تقیان که امروز 75ساله می‌شود، یکی از معتبرترین چهره‌هایی است که عمر خود را وقف تلاش مستمر در عرصه نقد و پژوهش تئاتر کرده و با پشتوانه تحصیلات دانشگاهی در این رشته (البته با گرایش کارگردانی و بازیگری)، سهم مهمی در پویایی جریان انتقادی و پژوهشی سازنده و موثر در این خصوص دارد. تجربه سال‌ها روزنامه‌نگاری و نوشتن نقد تئاتر و انتشار نشریات تئاتری همچون «پانزده روز تئاتر» در پیش از انقلاب، در سال‌های پس از پیروزی انقلاب، در سردبیری مجله‌های معتبر نمایش و فصلنامه تئاتر به بار نشست و آثار منتشرشده در این نشریات، نقشی تعیین‌کننده در آموزش و تربیت علاقه‌مندان به تئاتر داشت و به دلیل کیفیت مقالات و نوشته‌ها و چهره‌های شاخص این حوزه هیچ کم از دانشگاه و کلاس درس نداشت.
به‌جز اینها یکی از مهم‌ترین کارهای تقیان در حوزه هنرهای نمایشی، تمرکز روی تعزیه است و از او به‌عنوان نخستین کسی نام می‌برند که طرح تهیه پرونده تعزیه را به یونسکو ارائه داد. کتاب‌های او همچون «درباره تعزیه و تئاتر» و مقالات و مصاحبه‌هایش در این زمینه، بسیار به کار فعالان و علاقه‌مندان هنر آیینی‌ ــ سنتی تعزیه می‌آید.