رضا امیرخانی در ساحت یک نویسنده خوش‌قلم برای اهل کتاب نیازی به معرفی ندارد، آثارش در بازار نشر، مخاطبان ویژه‌ای دارد و بسیاری از کتاب‌های او در همین بازار کم‌رونق پرفروش شده‌اند. فارغ از این نگاه هم پیشینه درخشانش در ادبیات و روایت آنقدر پربار هست که او را بی‌نیاز از تعریف ما کند. اما او در کنار نویسندگی و پژوهشگری یک کتابخوان خوش‌سلیقه است. شاید در نگاه اول این ویژگی معمولی به‌نظر برسد اما برای اهل کتاب پرواضح است که کتابخوانی چندان کم از نویسندگی ندارد! که اساسا باید هویت مستقلی برای کتابخوانی متصور بود و همین ویژگی را هم با پیوست واژه هنر تعریف کرد؛ باید گفت هنر کتاب خواندن و رضا امیرخانی که حتما یک هنرمند برجسته است در حوزه کتابخوانی‌، همین است که پیشنهادهای او می‌تواند جذابیت بیشتری داشته باشد. در پیوست این موارد باید بدانیم او درست امروز 50 ساله می‌شود.

جهان مسطح است‌/ توماس فریدمن
این کتاب روزی نمایشگر دنیای جدید بود و آن روز تقریبا 20 سال پیش است. در این دو دهه البته که دنیا تغییرات بسیاری داشته است، از دنیای متاورس گرفته تا جهان نسل‌های جدید مجازی اما هنوز و همچنان «جهان مسطح است» یک پیش‌نیاز مهم است برای شناختن دنیای امروز. کتاب نوشته توماس فریدمن است و احمد عزیزی آن را ترجمه و نشر هرمس آن را منتشر کرده است.

ویولن‌زن روی پل  |  خسرو باباخانی
کتاب ویولن‌زن روی پل، روایت زندگی نویسنده و نجاتش از ظلمت اعتیاد به نور زندگی است اما باید بدانیم جسارت و صداقت توامان دو پدیده نایاب نویسندگی در روزگار ماست که در این کتاب به‌درستی جمع شده است.کتاب ما را با یک‌رنج عمیق بشری آشنا می‌کند و مگر ادبیات وظیفه‌ای جز این دارد؟ کتاب را نشر جام‌جم منتشر کرده و در همین فاصله به چاپ چهارم رسیده و این نشان می‌دهد مخاطب هم این صداقت تنیده در روایت را درک کرده است.

متاستاز اسرائیل  |  کوروش علیانی
نویسنده این کتاب سال‌هاست که وجهه همت خودش را شناخت ماهیت صهیونیست قرار داده است. این شناخت بیش از این‌که یک شناخت ایدئولوژیک یا الاکلنگی باشد یک شناخت عقلانی است.«‌متاستاز اسرائیل» از این منظر که خوانندگان با موضوع کتاب آشنایی نسبی دارند بسیار مفید و مهم است.
 عنوان دوم این کتاب هم جالب توجه است؛ «روایت استمرار، تبعیض، ترور و تعدی». این کتاب با تاکید بر این‌که جنگ با اسرائیل ادامه جنگ فقر و غناست، نگاشته شده است.

بی‌نام اعترافات‌  |  داوود غفارزادگان
 این کتاب، نمونه موفق تبدیل روایت شخصی به ادبیات ناب چه در فرم و چه در محتواست. رمان «‌بی‌نام اعترافات» در میان آثار این نویسنده یکی از بهترین نمونه‌هایی است که او سعی کرده با آن در این مسیر گام بردارد و دغدغه‌های فراداستانی خود را در قالب روایت داستانی به مخاطب منتقل کند.
 این رمان، نمونه‌ای است قابل‌اعتنا از طبع‌آزمایی نویسنده برای خلق لحن داستانی متفاوت.کتاب را نشر نیستان منتشر
 کرده است.